Het is enige tijd geleden dat er een bericht van het tweede op deze site verscheen. Maar liefst drie wedstrijden moest uw verslaggever verstek laten gaan. Tweemaal met een valide reden (vakantie en ziekte) en één wedstrijd door de moderne cancelcultuur. Een arbiter was namelijk niet gediend van de kritiek die ik in een eerder verslag op hem leverde en stelde geen prijs op mijn assistentie in de wedstrijd tegen DEM 2. In het thuisduel tegen DZS 2 was ik echter weer welkom, om direct getuige te zijn van een prima wedstrijd van de ZCFC-reserves.
De puntendeling (2-2) tegen de vereniging aan het andere uiteinde van de Zuiderweg vormt een welkom (licht)puntje in magere tijden. In de maand maart werden louter nederlagen geleden, respectievelijk tegen OSV 2 (1-2), DEM (3-0) en Arsenal 3 (5-1). Door blessures en andere oorzaken is het elke week weer puzzelen om een volwaardig team op te stellen. Ook tegen DZS was er aanvulling nodig en deze kwam voornamelijk uit de JO19-1 (Mees, Lars, Yareev en Guus). Daarnaast leverde het 10e, waarschijnlijk de enige seniorenploeg van ZCFC die kampioen wordt, aanvoerder Jeroen. Hij speelde een een voortreffelijke tweede helft, nadat hij daarvoor al de derby tegen ZCFC 11 (3-5 winst) had gespeeld.
De eerste helft waren de teams aan elkaar gewaagd, maar de Zilveren Schapen stonden in de pauze met 1-2 voor. De 0-1 kwam uit een hoekschop, waarbij de Zaandamse dekking te wensen over liet. Bij de 1-2 had de ZCFC defensie ook wat resoluter kunnen ingrijpen, maar dat gebeurde helaas niet. Tussendoor had Tom de gelijkmaker op het bord gezet. Na goed storend werk van Hidde kon Ruben, inmiddels weer herstel van zijn enkelblessure, de lange spits in stelling brengen en hij verschalkte met links de DZS-doelman in de korte hoek.
Na de rust was ZCFC de bovenliggende partij. Het team scoort echter niet makkelijk en ook nu duurde het lang voordat de verdiende gelijkmaker viel. Zo’n 5 minuten voor tijd was Tom het eindstation van een soepele aanval en opnieuw haalde hij doeltreffend uit met het been, waarmee hij in het dagelijkse leven alleen de fiets op stapt.
Tot slot nog een opmerkelijke anekdote uit de scheidsrechterskleedkamer. De piepjonge leidsman, die een acceptabele prestatie op de mat had gelegd, vertrok na de wedstrijd halsoverkop naar Alkmaar. Dit omdat hij lid is van de harde kern van AZ-supporters (de Ben-side) en AZ al om 16.30 uur tegen Heerenveen speelde. Ook een douche liet hij maar achterwege, omdat hij na een wedstrijd op de tribune ’toch weer naar bier stinkt’.
Het eerste verloor in hetzelfde Alkmaar overigens met 4-1 van Alcmaria Victrix. Ook voor het vlaggeschip dreigt het seizoen als een nachtkaars uit te gaan. Hopelijk lukt het nog om in de resterende 6 wedstrijden een stuntje uit te halen tegen hoger geplaatste ploegen.
De Vaandeldrager
PS
Gezien de blessuregolf in de ZCFC-selectie is onderstaande richtlijn wellicht iets om in de gaten te houden.
De waterhuishouding moet toch één van de pijlers onder het succes van de AZ Jeugdopleiding zijn!
Voor ZCFC-ers geldt zeker het volgende: als je plas dezelfde kleur heeft als je shirt, dan moet je veel meer drinken.