Als iets twee keer is mislukt, wordt vaak het gezegde ‘drie maal is scheepsrecht’ aangehaald. De ervaring leert echter, dat het die derde keer meestal ook fout gaat. Zo niet bij het duel OSV 2 – ZCFC 2, dat voor de derde keer dit seizoen op het programma stond. De eerste twee afleveringen leverden de Zaandammers een nederlaag op, maar in episode drie vochten zij zich naar een zeer bevredigende puntendeling, 2-2.

Met slechts elf spelers betrad ZCFC de arena op sportpark Oostzanerwerf. Het goede nieuws was wel, dat voor het eerst in maanden weer een echte doelman opgesteld kon worden. Routinier Pim uit het derde hielp het tweede uit de brand, en ook Jeroen (tiende) was bereid gevonden de ploeg aan te vullen.
In de eerste helft bleek opnieuw dat OSV niet het beste bij ZCFC naar boven brengt. Verdedigend stond het nog wel aardig, maar aanvallend was het huilen met de pet op. Zaandams balbezit bleef meestal beperkt tot 2 of 3 passes, waardoor de gastheren een continue druk op de ZCFC-defensie konden houden. Na een minuut of 25 bezweek deze voor de eerste keer en snel daarna volgende een tweede tegentreffer. Het horrorscenario van het vorige duel (11-1 nederlaag) doemde al weer aan de horizon op, maar de Zaandammers herpakten zich en haalden verder ongeschonden de theepauze.

In de rust schoof trainer Prinsen met wat pionnen in het 4-4-2 concept. De ‘oudjes’ Mark en Tom verruilden de aanval voor het middenveld en de ‘jonkies’ Cas en Milan bewandelden de omgekeerde weg. Hoewel het veldspel niet veel beter werd, zorgde de snelheid van het nieuwe spitsenduo wel voor meer dreiging richting het OSV-doel. Het fundament voor de miraculeuze comeback was daarmee gelegd.
De tweede pijler van het gelijkspel was een formidabele redding van Pim. De ingevallen OSV-spits dacht de veertiger met een stiftje te verrassen, maar met een geweldige reflex keerde hij de inzet. Een cruciale interventie, want bij 3-0 zou het duel gespeeld zijn uiteraard.

Wederom een volle bak bij de kraker tussen OSV 2 en ZCFC 2.

Het leek wel of de thuisploeg door het matige spel van ZCFC in slaap sukkelde, want de uitbraken van de gasten werden steeds gevaarlijker. Een kwartier voor tijd legde Milan zijn tegenstander in de luren en kon wie anders dan Tom bij de tweede paal de aansluittreffer intikken, 1-2. Even daarna had Tom de gelijkmaker al op zijn schoen, maar alleen voor de keeper wist hij het net niet te vinden.
Vlak voor tijd kreeg ZCFC alsnog loon naar werken. In de slotfase liet de verder prima leidende arbiter het duel uit zijn handen glippen en liet hij enkele zware overtredingen van zowel ZCFC als OSV onbestraft. De OSV-aanvoerder was daardoor zo geïrriteerd, dat hij Ruben bijkans doormidden zaagde. De actie leverde hem geel en ZCFC een vrije trap op een kansrijke plek op. Milan zette zich achter de bal en de gedrongen aanvaller knalde deze ongenadig hard in de kruising, 2-2.

Tenslotte moet ook de bijdrage van de ZCFC-verdediging bij dit bejubelde resultaat worden benoemd. Dit werd namelijk mede mogelijk gemaakt door de onverzettelijkheid van Berkin, Gijs, Bink en Jeroen. Soms op het tandvlees, maar daardoor smaakte de puntendeling des te zoeter.

De  Vaandeldrager