Het Begon Op Klompen (HBOK), het blijft één van de leukste afkortingen in het amateurvoetbal. De kneuterigheid spat er van af, maar de dorpsclub uit Zunderdorp is dat allang niet meer. Dankzij een gulle suikeroom is de vereniging niet meer afhankelijk van de natuurlijke aanwas vanuit de 436 dorpelingen. Het vlaggeschip is daardoor opgeklommen naar de eerste klasse. Met lage verwachtingen nam ZCFC 2 het daarom op tegen de reserves van HBOK, maar het trok verrassend aan het langste eind, 2-3.
De arena in het pittoreske Zunderdorp
Vooraf was duidelijk geworden dat HBOK 2 enkele revaliderende spelers uit het eerste had opgesteld. Dat gaf de Zaanse burger natuurlijk geen moed. Daarbij kwam de thuisploeg ook nog eens flitsend uit de startblokken. De secondewijzer had nog geen volle ronde afgelegd of een afvallende bal werd fraai binnen gepeerd, 1-0.
Gelukkig toonde ZCFC mentale veerkracht en vielen er vrij snel twee revalidanten geblesseerd uit. Het lukte dan ook wonderwel om de score om te buigen. Linkerspits Rafaël pakte daarbij de hoofdrol. De gelijkmaker verzorgde de stilist met zijn handelsmerk: een fluwelen krul in de rechter bovenhoek. Bij de 1-2 kon hij, na een nuttige sliding/pass van Daniël, oprukken naar de doelman, die hij vervolgens tussen de benen door verschalkte.
Tussendoor had ook Hidde gescoord, maar de treffer werd niet toegekend. Na een scrimmage wist hij de bal over de doellijn te frommelen, maar een HBOK-verdediger gooide hem met twee handen weer terug in het veld. De scheidsrechter stond echter in de middencirkel, dus had deze frauduleuze handeling niet waargenomen.
Tsja, de scheidsrechter. In de Week van de Scheidsrechter natuurlijk niets dan lof voor deze vrijwilligers, maar soms moet je echt even op je tong bijten. Deze zeventiger had een zeer beperkte actieradius en was slechthorend, zodat er veel aan zijn aandacht ontsnapte. Hij verdeelde zijn missers redelijk tussen de twee ploegen, maar eigenlijk zou je toch wensen dat hij zich beperkt tot pupillenwedstrijdjes op een half veld. Dat de KNVB dit toestaat is wel een teken hoe hoog de nood is op arbitrage gebied.
De overwinningspremie, ter beschikking gesteld door de technische staf
Terug naar de wedstrijd. Helaas incasseerde ZCFC vlak voor de pauze de gelijkmaker. Een kopbal na een hoekschop, dat blijft een kwetsbaar onderdeel van het gemiddeld ‘kleine’ team.
In de tweede helft was het optisch overwicht voor de thuisploeg. ZCFC 2 ontpopt zich echter als een typisch Italiaans team: ze kunnen niet van je winnen, maar je kan wel van ze verliezen. Het defensieve blok staat als een huis. Controleur Maurice brengt tegenstanders tot wanhoop met zijn duelkracht en daarachter staan Jordan en Gijs om de doorkomende kruimels op te zuigen. De vleugelverdedigers, in deze wedstrijd Patrick en Berkin, moet je drie keer passeren om wat teweeg te kunnen brengen. Het maakte dat HBOK het lichte overwicht in exact nul pogingen tussen de palen wist om te zetten.
Aan de andere kant was het wel nog een keer raak. Rafaël liet opnieuw zijn directe tegenstander zijn hielen zien, waarna de HBOK-keeper zich genoodzaakt zag zijn doel te verlaten. Dit keer koos de aanvaller voor een voorzet, waarna centrumspits Tom met het hoofd het lege doel vond, 2-3.
Dat maakt dat ZCFC zich als ongedeeld koploper terug vindt op de ranglijst. En omdat je nooit weet hoe lang dat gaat duren onderstaand het bijbehorende plaatje.
Tot slot een woord van dank aan Tim en Leandro uit de JO18-1, die zich als invallers kranig verweerden. En goed om te zien dat ook de geblesseerde spelers bij de wedstrijden aanwezig zijn, ter ondersteuning van de jongen op het veld.
De Vaandeldrager