Het was 100% buitenspel.

5 minuten voor tijd scoorde Sporting Martinus de welverdiende, maar onterechte 1-1. De veteranen hadden het de laatste 20 minuten van de wedstrijd tegen Sporting Martinus zwaar, maar leken stand te houden. De Amstelveners kregen hulp van de arbiter, die in het recente verleden nota bene nog het oranje veteranenshirt droeg. Bij voetbal heeft het geen zin om na een arbitrale misser excuses te eisen. In de politiek is dat wel gebruikelijk.

De excuses van Sigrid Kaag waren tenenkrommend, net als die van Hugo de Jonge enkele weken ervoor. Ze kunnen het niet.  Misschien moeten ze eens op cursus Sorry-zeggen. Zo moeilijk is het namelijk niet. Het moet op tijd zijn, oprecht zijn, je moet een klein beetje lijden en je moet de tegenpartij ervan overtuigen, dat datgene waar de excuses voor gemaakt zijn, nooit meer voorkomt. Ik wil het ze best wel een keertje komen uitleggen. Excuses werken louterend, voor de ontvanger, maar ook voor de gever van de excuses.

Alle excuses ten spijt., de ingrediënten voor een lekker potje midzomeravondvoetbal waren zaterdag wel aanwezig. Met op het formulier Glenn Helder, lichtvoetig en snel en Edward van Gils, geboren met een magneet in zijn voet. Glenn is intussen een bekende in ons team, maar Edward speelde zijn tweede bij de veteranen. Zijn CV is net iets uitgebreider dan die van uw sluitpost. Wereldkampioen Straatvoetbal, werkt samen met Ronaldinho, trapte een balletje met Maradonna, Neymar en Messi. Je kon hem bewonderen op veld 8 van de Kalverhoek.

Terwijl het eerste zichzelf hard op weg naar de vierde klasse speelde, voltrok in de eerste helft van de wedstrijd tegen Sporting Martinus op sommige momenten ware voetbalkunst. Edward had een klik met Milo. Ze vonden elkaar gemakkelijk. Het doelpunt dat de Veteranen op 1-0 zette, was dan ook een die niet zou misstaan in een promo van EA-sports. De verdediging van de Amstelveners werd met een aaneenschakeling van combinaties tussen de twee zoek gespeeld. Nog twee van die goals en het zou een mooie middag worden. Helaas.

De voorsprong bleek fragiel, want naast Milo en Edward konden weinig mensen hun niveau halen, bovendien misten we op elke linie belangrijke krachten. Konijn en Glenn voorin, Martin Maij in het midden en Jan Jager achterin. De Amstelveners maakten niet het spel, maar kwamen er zo nu en dan gevaarlijk uit en ze speelden behoorlijk fysiek. Vaste invaller Ate werd vakkundig uit de wedstrijd geslagen en Richard Vos liep de longen uit het lijf. Het zijn excuses. Dat is wat anders dan sorry zeggen. Zei Kaag dat nou ook?, of precies andersom?

Oprechtheid is wat mij betreft het belangrijkste ingrediënt dat miste bij de excuses van de leider van D66. Hoe harder ze benadrukte dat het haar oprecht spijt, hoe meer ik dat wantrouwde. In haar documentaire vertelde ze dat ze een zware jeugd had, met name toen ze voor de keuze stond om naar Oxford of Cambridge te gaan. Ze zou het boek van Edward eens moeten lezen. Sowieso is het boek van de Koger balkunstenaar een aanrader.

De geblesseerde Glenn coachte zich tot halverwege de tweede helft suf, hij wilde graag dat Edward en Milo dichter bij elkaar gingen spelen, maar hij kon niet voorkomen dat in de tweede helft Ben op rechts, Roland op links en Richard P. centraal regelmatig in de problemen kwamen. Nadat Lex Meijn zich verstapte bij een uitbraak van de Martinezen verliep het uitverdedigen chaotisch en kwamen we er niet meer uit. Herman en Ibi konden het verschil ook niet maken. Marcel was al gewisseld. Kamiel miste snelheid, Lex S. miste het geloof op een goede afloop. Alsof we Ajax waren, tegen Tottenham, in de halve finale. Maar dan anders.

De situatie werd steeds meer peniebel. Sommige supporters maakten al een vergelijking met de staalfabriek in Marioepol. Het enige dat de veteranen in de tweede helft overeind hield was hun trots en eigenwaarde en het geloof dat ze de drie punten mee naar het zonovergoten terras zouden nemen. Totdat vijf minuten voor tijd de man in het blauw het vlagsignaal van Besim negeerde en zelfstandig besloot dat het doelpunt dat de Martinezen maakten GEEN buitenspel was. Het is soms knap irritant dat we bij de eerlijkste voetbalclub van West-Nederland voetballen.

Dat gezegd hebbende: Het is ook de club die zich inzet voor de Oekraiense vluchtelingen en de club die op zoek gaat naar een zusterclub in Oekraine om die te ondersteunen. Als iemand nog een werkeloze fiets in de schuur heeft staan, de Oekrainers bij Taets en de Boot kunnen hem hard gebruiken. Misschien is het een leuk idee om binnenkort een wedstrijdje te organiseren, of een aantal Oekrainers uit te nodigen voor het mix-toernooi.

Sluitpost