Zaterdag 10 maart. Op ons programma staat Zwanenburg uit. Daar aangekomen staat hun hele selectie al gretig naar het veld te kijken. Wij druppelen langzaam binnen en blijven in de kleedkamer hoopvol naar de deur kijken of er nog iemand binnenkwam. Helaas komt er tot een kwartier voor tijd niemand meer opdraven, waardoor we met een tiental moeten gaan spelen. Gelukkig kon de meegereisde geblesseerde captain Lex vlaggen, zodat hij de scheids een seintje kon geven wanneer er zich een buitenspel situatie voor zou doen. Kamiel was ook mee en had vooraf de bidons gevuld, zodat we op deze lentedag ook tijdens de wedstrijd wat vocht aan konden vullen. Verder waren als supporters Robert D, Ibrahim en mevrouw Lens aanwezig. Als gezegd startten we met 10 man. Hoe het precies komt dat we de laatste weken met te weinig spelers zitten zijn de meningen over verdeeld. De een zegt dat het puur met stellen van prioriteiten te maken heeft. De ander zegt dat het puur en alleen komt door de vele blessures en weer een ander zegt dat het komt omdat bondscoach Koeman heeft gezgd door te selecteren met de jeugd en de oudere spelers heeft bedankt, zodat je je als veteraan never nooit meer in de kijker kan spelen en dus de drijfveer is verdwenen. Afijn waar het ook aan ligt, we startten met Herman op doel, achter Richard de V, Jan, Lex M en Ben. Middenveld Besim, Ate en ondergetekende, met voorin Reinier en Martin. Gelukkig mochten we op 1 van hun kunstgras velden spelen, ipv het hobbelige grasveld, waar sommige van ons in het verleden hele nare traumatische ervaringen hebben opgedaan. Na 5 minuten spelen zat Herman naar de kant te kijken richting zijn lieftallige echtgenote en dacht “wat heb ik het toch getroffen met die vrouw” op datzelfde moment werd er op doel geschoten en kon hij niet meer op tijd reageren, 1-0. Hierna probeerden wij zo goed als mogelijk onze posities te houden zodat zij in elk geval niet verder uit konden lopen. Tot aan de rust in elk geval deze stand vast weten te houden. In die rust geen thee maar limonade. Aangezien we onder een aanvliegroute van Schiphol speelde, beweerde iemand dat hij Ernst in de cockpit van een KLM kist had zien zitten en dat hij nog even toeterde toen hij overvloog. Afijn in die rust was Bernard binnen gestapt en op tijd omgekleed voor de 2e helft. Het mooie was dat hij met nr 11 speelt en dit keer dus letterlijk en figuurlijk nr11 was. De scheids voor aanvang van die 2e helft maar even ingelicht dat we compleet zijn, anders zou hij nog denken dat we een mannetje teveel op het veld hadden staan. We hadden die 2e helft wel iets meer balbezit als in de 1e helft, maar bleef Zwanenburg goed combineren, waarbij zij de luxe hadden om nieuwe verse krachten in te brengen. Toen halverwege de 2e helft zij ook de 2-0 maakte, was het beste er bij ons wel vanaf. We probeerden het wel, maar het werd voor ons een uitputtingsslag. Soms denk je wel een bij het laatste fluitsignaal “fluit hij nu al af?” Maar nu was het mooi geweest en konden sommigen nog net op hun benen blijven staan. Denk dat er heel wat van ons met een pijnlijk en stram lijf op zullen staan vandaag. Bij het vocht aanvullen kregen we als troost van de tegenstander nog een schaal bittergarnituur aangeboden dat verzachte de pijn nog enigszins. Na deze wedstrijd is de technische veteranen commissie met spoed bij elkaar gekomen. En zijn er inmiddels een viertal vacatures op de Nationale Voetbalcaturebank gezet. We zoeken daarbij 2 spitsen, met als vereisten dat zij elke week aanwezig zijn en per seizoen p.p. minimaal 20 goals scoren. Een aanvallende middenvelder, die achter deze spitsen speelt, ook wekelijks aanwezig en minimaal goed is voor 5 goals per seizoen en daarnaast ook in de verdediging uit de voeten kan, zonder tegenstanders neer te maaien in ons eigen 16 metergebied. En als laatste een doelverdediger, die wekelijks aanwezig is en er voor zorgt dat we voor 80% met een clean sheet van het veld stappen. Voor alle vacatures geldt dat een voorliefde voor Feyenoord een pre is. Mocht je bij het lezen van dit verslag denken dat je de geschikte persoon op 1 of meerdere vacatures kent, laat dan asap even iets weten bij een van de veteranen, dan pakt de technische veteranen commissie dit verder op en zal de kandidaat uitnodigen voor een gesprek.
We hebben in elk geval een week om te herstellen voor de volgende wedstrijd, 17 maart om 12:45 uur thuis tegen DRC.

PeteR