Zaterdag 27 oktober, de tegenstander is TOV uit Baarn. Na een hele lange zomer is nu uiteindelijk de herfst begonnen. Vooraf aan de wedstrijd volop regen, maar vanaf 12:00 uur brak de zon met regenboog tegen alle verwachtingen in door. Het was ook weer de week van Europees voetbal. Wat mij daarin uitermate irriteert is de pratende spelers met de hand voor hun mond. Is dit puur uit discriminatie naar de doven en slechthorenden of heeft het een andere reden. Ben er dus eens ingedoken om boven tafel te krijgen waarom dat gedaan wordt. In de archieven van de Uefa schijnt een tape achter slot en grendel te liggen die eigenlijk de ware reden herbergt van het wanstaltig hand voor de mond praten, want wat heb je te verbergen? De tape is opgenomen in de Spaanse competitie. In een wedstrijd op het hoogste niveau zijn 2 spelers op deze tape tijdens een wedstrijd vastgelegd. Vlak na rust tussen 2 clubs staan deze spelers rondom de middenstip te wachten op de scheidsrechter. Zegt de een, die we voor het gemak CR7 noemen tegen LM10 : wat een slechte pot voetbal, komt met name door de scheids, die laat ons niet doorspelen, fluit alles kapot. Ga je nog wat doen na deze wedstrijd? Ja antwoord LM10 die kleine is jarig dus heb gisteren het huis van de buren opgekocht zodat we tijdens het feestje wat meer geluid kunnen maken en zij niet meer over ons kunnen klagen. Oh zegt CR7 dat doe je goed, wat heb je als cadeautje gekocht? LM10 zegt dat hij de hele little pony collectie cadeau doet. Dat meen je niet zegt CR7, ik heb ook de hele collectie in mijn bezit. Heb ze altijd bij me. Omdat overal waar ik kom mijn schoenen altijd worden klaar gezet, heb ik het schoenenvak van mijn voetbaltas niet nodig en heb ik daar de little pony’s inzitten. Zo kan ik altijd bij uit wedstrijden in de bus of het vliegtuig met de pony’s spelen. Oh daar heb je de scheids zegt CR7 we gaan weer beginnen, succes en prettig feestje gewenst. Ja bedankt zegt LM10, prettige wedstrijd verder zien je weer bij ons in Barcelona. Deze geluidsopname schijnt dus ergens in een kluis van de Uefa te liggen en blijkt dus dat het met de hand voor de mond praten te maken heeft met hobby’s van spelers en begeleiders, waar zij zich ten overstaan van de hele wereld voor schamen.
Zo nu dit ook weer opgehelderd is, kunnen we ons richten op de wedstrijd van vandaag. Vooraf even het team ingelicht dat we vandaag in het blauw spelen. De tegenstander van vandaag speelt namelijk in dezelfde kleuren als ons en als je als veteraan al je hele voetballeven de bal overspeelt naar een oranje shirt, is het wel even schakelen om ineens naar een andere kleur over te spelen. Vooraf meldde Ernst zich wegens ziekte af. Ook Milo en Reinier ontbraken vandaag, zodat de goals vandaag van anderen moesten komen. Bert meldde zich wel weer na blessure en vakantie na 8 maanden afwezigheid, dus dat was weer een opsteker. Vol in de zon begonnen we met 4 wissels aan de kant op ons favoriete C veld. We speelden hoofdzakelijk op hun helft maar verzuimden te scoren. Wat wel opviel dat er soms erg onrustig werd gespeeld. En dat hoofdzakelijk de 020 aanhang hier last van had. Zij maken zich ernstig zorgen over de wedstrijd van morgen in die voetbalschuur. De Feyenoord aanhang daarentegen was zoals gewoonlijk de rust zelve. Na een half uur spelen kregen zij een vrije trap te nemen op de rand van ons 16 meter gebied. Muur neergezet, maar de bal werd er mooi overheen gekruld, 0-1. We bleven ons spel spelen en waren er van overtuigd dat de gelijkmaker in de lucht hing. Alleen lukte dat de eerste helft niet en gingen we met deze achterstand aan de thee. Na rust de overige wissels ingevoerd en gingen we op zoek naar de gelijkmaker. We kregen hierin voldoende mogelijkheden, maar het vizier stond niet op scherp. De tegenstander uit Baarn had net zo goed uit het Engelse Burnley kunnen komen, want zij hanteerden alleen maar de lange bal op hun 2 snelle spitsen. De rest van hun team had net zo goed een snipperdag kunnen nemen want werden voor 80% overgeslagen. Het was alleen niet echt effectief, want Michel heeft niets meer te doen gehad in die 2e helft. Toen een kwartier voor tijd Richard onderuit werd gehaald, wees scheidsrechter Dijkman resoluut naar de stip. Lex M stond toen al niet meer in het veld. Hij had namelijk donderdag niet getraind en als voorspelt viel hij halverwege die 2e helft geblesseerd uit. Martin nam zijn plek achterin over, dus was de keus voor het nemen van de penalty ook geen discussie. Uitgekookt schoot Martin de gelijkmaker tegen de touwen, 1-1. We bleven tot het eind druk zetten op hun doel, maar wisten helaas niet meer te scoren. Toch nog een puntje over gehouden en kunnen we ons voor volgende week op gaan maken voor de uitwedstrijd tegen Parkstad.

PeteR