Zaterdag 9 maart en we mogen op ons favoriete C veld aantreden tegen st Muiden Weesp. Uit bij hun in november zat alles tegen en gingen we met een erg geflatteerde nederlaag terug naar Zaandam. We hadden dus wat goed te maken tegen deze gasten. Ons technische tikkie takkie spel komt altijd goed uit op onze grasmat, maar nu was de wind een factor die onze gasten meer in de kaart speelden. Wederom was dhr Dorjee de toegewezen scheids voor deze wedstrijd. Robert was gelukkig beschikbaar om onder de lat plaats te nemen en het centrale duo bestond weer bij de aftrap uit Jan en Lex M. De wind dwarrelde vanaf de zijkant over het veld, dus een echt voordeel leverde het niet op. Zij hanteerde een angsthazen opstelling. Veel mensen achter de bal houdend die een soort van fuik vormden richting eigen doel en bij balbezit veelal lange ballen richting hun 2 spitsen rammelden. Wij wilden voetballend oplossingen zoeken waarbij ook het centrale duo soms mee naar voren door kon schuiven. De wind was daar soms een spelbreker in. Tijdens een van de doorschuif acties schoot het bij Lex M in zijn ham string. Tot deze wedstrijd wisten wij niet dat Lex M een string had, dus verbaasden wij ons dat hij met deze melding naar de kant ging. Hoewel de bank vol zat, moest ondergetekende vanaf de vlagpositie de plek van Lex opvullen, dus mocht Besim op zijn beurt het vlag stokje overnemen. We bleven drukken richting het doel van de tegenstander en speelden overwegend op hun helft, alleen ging de bal niet in de richting die wij wilden en bleef het na meerdere pogingen 0-0. Tot zij weer zo’n lange bal gaven en door misverstand, uitlopen, inhouden en onbegrip van onze kant hun nr 11 met wat hulp van de wind de 0-1 op het scorebord zette. Na de aftrap weer hetzelfde beeld, wij constant aanvallend op hun helft spelen en na verschillende schoten en kopballen die net naast en over gingen, liepen we naar de kleedkamer voor een bekertje limonade. Thee had wel lekker geweest met die koude wind, maar ja er was zeker nog limonade over van de jeugdwedstrijden in de ochtend. De 1e helft hadden we nog het idee dat het weer wel meeviel en de zon zich af en toe liet zien, maar de 2e helft begon met een donkerder bovendek. We gingen vol goede moed weer verder waar we gebleven waren. De ene aanval volgde na de ander en bleven we drukken op hun helft. Op een gegeven moment begon het naast de wind ook nog te hagelen. Denk dat de scheids op een gegeven moment een paar hagelstenen in zijn ogen kreeg, want hij nam een paar onbegrijpelijke beslissingen, die we dus maar aan het weer toeschrijven. Het laatste kwartier besloten we achterin 1 op 1 te gaan spelen, waardoor Jan doorschoof richting onze voorhoede. 5 minuten voor tijd werd Milo onrechtmatig neergehaald net buiten de 16. Tijdens onze vorige wedstrijd was er een speler die een vrij trap promoveerde tot vuurpijl. Dit was op een vergelijkbare plek. Diezelfde speler zei dat hij wilde laten zien dat hij de afgelopen 2 weken had geoefend op het nemen van dit soort situaties. Hij ging achter de bal staan en krulde heel mooi de bal in het doel, waarbij hun, overigens goed keepende keeper, er uit zag als Grobbelaar de 2e.
Resultaat was wel dat captain Lex S, want ineens wilde hij weer genoemd worden, subtiel de gelijkmaker op het bord zette, 1-1. Aansluitend probeerden we uit alle macht nog 3 punten in Zaandam te houden, maar tijdens de steeds harder vallende neerslag is het niet meer gelukt. Zo sloten we af met een gelijk spel. Voor hun waarschijnlijk een bevredigende uitslag, maar voor ons een teleurstellend resultaat gezien de vele kansen.
Volgende week weer een uitwedstrijd, Sporting Martinus om 15:00 uur.

PeteR