Zaterdag 29 september mochten we aantreden tegen het Utrechtse Rivierwijkers. Een club opgericht in 1947 die vooral bestaat uit studenten en ex- studenten. Nu hoop ik dat we vandaag tegen ex- studenten spelen, want als je in de 45+ competitie speelt en nog steeds student bent, heb je volgens mij ergens een afslag gemist. De avond voorafgaand aan deze wedstrijd werd de jaarvergadering van de club van 100 gehouden. Op deze avond werd daar geschiedenis geschreven. Voor het eerst in de 26 jaar dat de club van 100 bestaat heeft namelijk een vrouw de penaltybokaal gewonnen. Bea v/d Lubbe wist in een zinderende afvalrace keeper Michel het meest te verrassen en mocht na afloop de prachtige wisselbokaal op haar schoorsteen in huize Westrik plaatsen. Daar zal hij ook zeker een jaar lang blijven staan, tot de volgende jaarvergadering op laatste vrijdag van september. Wat er verder op die memorabele vergadering besproken is, kan ik helaas geen mededelingen doen, want wat daar besproken wordt blijft daar. Als u voortaan toch wilt weten wat daar gebeurt, kunt u zich aanmelden om lid te worden door een mail te sturen naar club.van100@upcmail.nl.
Dan de wedstrijd. Voorafgaand Jan voor alle zekerheid nog maar even een app gestuurd, zodat hij de ballen niet zou vergeten. Jan had daarentegen Herman als achtervang gevraagd ook 2 ballen mee te nemen, zodat we uiteindelijk met 4 ballen in de kleedkamer zaten. Wat opviel dat iedereen die de kleedkamer in kwam, aan Lex M vroeg waarom hij niet trainen was? Om 12:45 uur begonnen we aan de wedstrijd met 4 wissels aan de kant. De meest opmerkelijke hiervan was Kamiel, na een jaar zou hij wellicht vandaag zijn rentree in een officiële wedstrijd kunnen maken. Het begin van de wedstrijd ging redelijk gelijk op, maar toen wij na 5 minuten knullig balverlies leden op ons middenveld stoomden zij op ons doel af een schot vanaf 20 meter belandde over keeper Herman in de goal, zodat we al vroeg tegen een achterstand aan keken. Nog geen 5 minuten later een afgeslagen aanval van ons werd door hun niet goed uitverdedigd en stond hun keeper ver voor zijn doel en was het voor Ate een buitenkansje om van 30 meter de bal over alles en iedereen heen in het doel doen belandden, 1-1. We kregen hierna zeker nog wel kansen, maar hun keeper stond telkens op de juiste plek om ons van scoren af te houden. Zo ging Martin op avontuur en schoot diagonaal richting kruising, maar wist deze goalie met een katachtige sprong de bal nog uit het doel de houden. Hierna weer een aanval van hun en wisten zij een rommelige goal te maken, 1-2. Kort hierop weer een aanval van ons, waarbij weer Martin een paar man uitkapte en schoot daarna maar laag ipv hoog in de hoek. Hier had de keeper echter geen antwoord op, 2-2. Vlak voor rust kregen we nog een corner. Martin schoot deze bal laag bij de eerste paal en liep zowel Ate als ondergetekende in, om de bal op te pakken. Ate nam de bal op zijn favoriete linker en had zeker in de korte hoek in het doel beland. Ware het niet dat ik daar ook net arriveerde en de bal via mij over de achterlijn naast het doel verdween. Het commentaar hierna was, dat als ik er zo goed voor kon zorgen dat ballen niet in het doel zouden belandden, ik dan maar op doel moest gaan staan. En zo geschiedde, na de thee een keeperswissel. In die 2e helft bleef het heel lang gelijk, hoewel er wel voldoende kansen waren, maar kregen we de bal er niet in. Tot 20 minuten voor tijd Ibi met een schuiver in de hoek eindelijk het net wist te vinden, 3-2. Toen was het moment aangebroken dat Kamiel voor het laatste kwartier zijn rentree maakte. Na een jaar afwezigheid, maar achter de schermen weer volop in training, keerde hij vandaag in bijzijn van zijn gezin weer terug op het veld. Het was heerlijk om zijn dribbels en kapbewegingen weer eens op het veld te kunnen bewonderen. Kort hierop viel Lex M uit. Niet zo verwonderlijk, want hij had als enige niet getraind en moest met krampverschijnselen het veld verlaten. De vorige week B genoemde schlemiel heeft zich vorige week al verder goed herpakt, maar was vandaag ook weer goed op dreef en heeft een prima pot gespeeld. Vandaar dat we hem gewoon weer Ben kunnen noemen. Op een gegeven moment stond Z3 en hun tegenstander al klaar voor de volgende wedstrijd en werden ongeduldig. Vanaf de kant werd meerdere malen geroepen dat het “tijd” was. Maar de overigens goed leidende scheidsrechter Schellekens liet nog even doorspelen. De reden? Hij genoot van de rentree van Kamiel en kon als enige bepalen dat deze langer dan de vooraf bepaalde 15 minuten was. Maar om 15:35 uur vond ook de scheids het welletjes en viel deze wedstrijd, die tot het eind toe spannend was in ons voordeel uit. Conclusie achteraf dat dit een leuk voetballende tegenstander was, aardige gasten en een goede sfeer tijdens en na de wedstrijd. Terug in de kleedkamer ging Jan de ballen tellen en kwam uit op 5! Resultaat 2 gespeeld, 2 gevonden. Volgende week weer thuis om 12:45 uur en dan tegen VVZ 49 uit Soest. We missen dan in elk geval Martin, Lex S en Roland.

PeteR