We schrijven zaterdag 21 april 2018. Normaal rammel ik even snel iets in elkaar over het wedstrijd verloop of over andere capriolen die wij als team met elkaar meemaken. Alleen nu ligt het even anders en heb moeite de juiste woorden te vinden. Afgelopen maandag heeft captain Lex zijn vrouw Solita op veel te jonge leeftijd verloren. Ter nagedachtenis aan haar speelden we met rouwbanden en hielden we vooraf aan de wedstrijd 1 minuut stilte. Het werd een indrukwekkend moment, zoals je alleen maar in de Rotterdamse Kuip of het Liverpoolse Anfield meemaakt. Het leek net of al de vogels in de omliggende bomen een toontje lager gingen zingen. Het was stil op het complex. Ook een mooi gebaar van Z7 die voor ons op het B veld speelden. Zij bleven tijdens deze minuut uit respect met elkaar langs de lijn staan voordat zij de kleedkamer opzochten. Ook de tegenstander werkte op gepaste wijze mee. Tijdens dit moment denk je dat je hier pas over 40 jaar had willen staan. Maar soms neemt het leven een onbegrijpelijke wending waar wij als mensen geen invloed op hebben en juist op dit soort momenten is het mooi om hier met elkaar doorheen te gaan en elkaar te steunen waar het kan. Dit zijn momenten waar elk teamlid trots is om in dit team te mogen spelen. Als Veteranen wensen wij Lex en dochter Mara heel veel sterkte om dit grote verlies te kunnen verwerken. Opgeschrikt door het fluitsignaal van scheidsrechter Janssen kwam er abrupt een eind aan dit indrukwekkende en emotionele moment. Toen was het moment aangebroken om aan de wedstrijd op het B veld te beginnen. Qua warmte was het goed om op dit veld te spelen, een stuk koeler dan het C veld. Maar qua winst kansen een stuk minder. Als veteranen namelijk nog geen wedstrijd op dit veld gewonnen. Keeper Erik was maar net op tijd gearriveerd. Het is zo lang geleden dat hij meedeed, dat hij aan kwam rijden bij de rotonde en daar ipv de velden van VVZ en ZCFC een bouwput aantrof. Gelukkig was er een behulpzame brandweerman die hem de weg wees naar het kalf. Vandaag voldoende wissels, maar daarentegen ook wat kwakkelende spelers die fysiek hier en daar een pijntje hadden, dus zou iedereen zeker aan spelen toekomen. Wat opviel dat de eerste minuut van de wedstrijd er helemaal niets werd gezegd. Langzaam aan kwamen we in ons spel en werd er weer als normaal gesproken. Het eerste kwartier van de wedstrijd speelden we hoofdzakelijk op hun helft. Kansen te over, maar er werd niet goed mee omgesprongen. Zelfs captain Lex kwam op links nog alleen voor de keeper en kon kiezen tussen de lange en de korte hoek. De goed opgestelde keeper pareerde deze bal tot een niets op leverende hoekschop.
Dan komt toch weer die ongeschreven voetbalwet om de hoek kijken (als je zelf niet scoort…….) Zij hebben een snelle uitval en staat het plots 0-1. Niet veel later een terugspeelbal op Erik. Op het moment dat hij zijn voet op de bal wil zetten, ging deze blijkbaar door een kuiltje van een sprinklerkop en rolde onder zijn voet door, 0-2. Weer kort hierop een buitenspel val die niet dichtklapte als bedoeld, zodat zij de 0-3 aan konden tekenen. Met deze stand zochten we de kleedkamer op voor een kopje thee. Captain Lex liet zich wisselen maar was blij dat hij vandaag toch nog een helft mee heeft kunnen spelen. De 2e helft een iets andere opstelling, waardoor Reinier na een mooie combinatie in de 5e minuut de 3-1 aan liet tekenen. We gingen op jacht naar de 2e treffer, maar viel helaas aan de andere kant de 1-4 binnen. Kort hierop een van richting veranderd schot van Besim wat de 2-4 opleverde. Door goed druk te houden kon Reinier vlak voor tijd nog de 3-4 op het scorebord zetten, maar een punt zat er niet meer in en blies de goed leidende scheids af voor het einde. Na afloop in de kleedkamer de vraag of we volgend jaar nog doorgaan als veteranen team. Niet dat de KNVB dit perse nu al wil weten, maar wil het scheidsrechters gilde dit weten, om nu al in te kunnen tekenen op onze wedstrijden, zo graag willen zij ons fluiten. Dus om de scheidsrechters een plezier te doen, hebben we gelijk maar ja gezegd. Na afloop was het tijdens het vocht aanvullen goed toeven op het zonovergoten terras, genieten van Z1 wat met veteraan/teammanager Ron W aan het roer, DEM met 5-0 terug naar Beverwijk stuurde.
De volgende wedstrijd is op 12 mei, uit bij Parkstad. Kunnen de komende 2 weken gebruikt worden om de hier en daar ontstane pijntjes te laten rusten en genezen.

PeteR