Het is zaterdag 23 maart en de wedstrijd tegen Badhoevedorp staat op het programma. Het stond gepland op ons geliefde C veld, oftewel veld 8. Na 2 stormachtige weken, waarbij ons spel volledig weggewaaid is en er weinig punten zijn gehaald, staan we vandaag te trappelen van ongeduld om onze kunsten te kunnen vertonen. De aftrap stond gepland om 12:45 uur en was onder leiding van dhr. Kuntz. Nu lees je in veel verslagen en verhalen dat facts regelmatig overgaan in fictie, zo ook dit verslag op dit moment. We begonnen in ons vertrouwde 4-4-2 opstelling zeer voortvarend aan de wedstrijd waarbij echt alles lukte. Het was net of er geen tegenstander stond, zo makkelijk ging het. We speelden constant op hun helft, maar kregen de bal op een of andere manier niet in het doel. Tot vlak voor het rust signaal keeper Robert geïrriteerd het initiatief nam. Hij schoot de bal ver en hoog uit zijn handen ala Eddy Treijtel. Hij raakte daarbij alleen geen meeuw, maar een duif. Nagenoeg iedereen keek hoe de duif zich ter aarde stortte. Alleen Robert niet, die stormde achter de bal aan. Een tegenstander probeerde de bal in 1x dood op zijn voet te laten vallen, maar was niet zo begaafd, waardoor de bal nog weer 20 meter omhoog stuiterde. De doorgelopen Robert ving de neerkomende bal op zijn borst, liep door op de keeper en schoot laag in de hoek de 1-0 binnen. Op de terugweg naar zijn doel, raapte hij de duif (ook wel vliegende rat genaamd) op en legde hem naast de dug-out. Hierna volgde het rust signaal, waarin de duif afgehaald werd om geprepareerd te worden. In de rust gaf Robert aan dat we veel meer risico moesten nemen. De tegenstander is niet 1x op onze helft geweest, laat staan voor ons doel. Hierop besloten we de 2e helft in een omgekeerde kerstboom opstelling te gaan spelen, 1 man achter, 4 man middenveld en 5 man voorin. Dit leverde al na 5 minuten een vrije trap op net buiten de 16. Captain Lex had vooraf gezegd dat hij bepaald wie de vrije trappen neemt en niemand anders ( ja ook bij veteranen heb je een pikorde). Resultaat was dat hij zelf achter de bal ging staan. Bijna uit stand krulde hij de bal over de muur strak in de kruising, 2-0. Kort hierop weer een vrije trap, maar dan aan de linkerkant. Normaal zou je daar een rechtspoot voor nemen, maar ook deze was voor de captain. Bal kwam voor het doel, werd doorgekopt en ja, daar stond ie weer. Ben, de balletjes afwachter bij de 2e paal. Hij zette zijn hoofd tegen de doorgekopte bal, 3-0. Niet veel later een strakke voorzet die de op de penalty stip staande Ate bereikte. De afgelopen wind wedstrijden verdwenen zijn acties naast en op de paal. Maar nu kopte hij de bal diagonaal tegen het net, 4-0. Het slot akkoord was vandaag voor Reinier. Meestal als hij rechtsvoor de bal krijgt, stoomt hij met grote passen in een rechte lijn naar de achterlijn. We hebben hem al eerder aangegeven dat hij niet paralel aan de zijlijn moet blijven lopen, maar naar binnen moet knijpen, richting doel. Hij is dusdanig snel, dat dan de tegenstander hem onreglementair moet stoppen, of moet laten lopen. Vandaag konden ze hem alleen maar laten lopen, zodat hij voor de keeper verscheen en de bal in de korte hoek schoof, 5-0. Kort hierop werd er afgefloten door de onzichtbare scheids. Wat een groot compliment is als je gevoetbald hebt en de scheids is niet opgevallen. Toen we van het veld afliepen keek ik eens om me heen. Wat opviel was dat iedereen er nog net zo fris uitzag als voor de wedstrijd, zal wel met onze goede conditie te maken hebben.
Volgende week de uitwedstrijd tegen het vandaag van Parkstad winnende TOV in Baarn.

PeteR