Vandaag 30 september op het pas gelanceerde broer en zussen dag, mochten we aantreden tegen dvc Buiksloot. Een fusieclub die vanaf 2013 onder de eerder genoemde naam bestaat. Ze hebben de beschikking over een mooi complex, wat het natuurlijk niet haalt bij het onze, maar ziet er goed uit. Wat alleen onbegrijpelijk is zijn de kleedkamers. Deze zijn gebouwd voor de jongste pupillen of 7×7 voetbal, want je kon er letterlijk en figuurlijk je kont niet keren, onze ballen kast is nog groter. Naar aanloop van deze wedstrijd moest Andre gedwongen afbericht geven wegens ziekte, gelukkig kwam toch Erik nog in actie en meldde zich zowaar spontaan aan om het doel te verdedigen, zodat alle plaatsen bezet waren. In de haast om toch nog op tijd bij Buiksloot te zijn, had hij zijn handschoenen vergeten. Gelukkig is er altijd wel iemand die dit voorziet en een paar extra handschoenen in de tas heeft. Weken voorafgaand aan deze wedstrijd was er nog een discussie of deze wedstrijd wel door kon gaan, omdat we met het hele team naar de F1 in Kuala Lumpur wilden gaan. Omdat dit erg lullig was voor onze tegenstander en we ergens weer iets moesten inhalen, hebben we besloten strootjes te trekken. Na afloop van de laatste training was het dan zover. Uiteindelijk trok Ernst het langste strootje en zit dus dit weekend bij de F1 op de tribune en stuurde voor de wedstrijd de eerste beelden door van de kwalificatie, zodat we ook daar van op de hoogte blijven. Kamiel was ook afgereisd naar Amsterdam en heeft de hele wedstrijd langs de kant volgehouden. Dat hij het volhield had meer te maken met ons spel wat soms niet om aan te gluren was, dan met zijn conditie. We speelden op veld 1, een echte grasmat. Het begin van de wedstrijd was helemaal voor ons. We speelden bijna alleen maar op hun helft en kregen zij de bal niet goed over de middenlijn. Na een aantal mislukte schoten op doel, was het Martin die na 15 minuten de 0-1 binnen schoot. En waar wij na nog meer kansen die op paal en lat uit elkaar spatten verzuimde uit te lopen, kregen zij na een uitval een corner, welke net als vorige week via via in ons net verdween, 1-1. We pakten gelijk hierna de draad weer op en zetten druk richting hun doel, waarbij Reinier meerdere malen over links gevaarlijk doorkwam voor hun keeper maar kon de bal niet in het doel krijgen. Ook open kansen gingen hoog over. Tot wij na een half uur een vrije trap kregen, waar Martin achter ging staan. We hadden afgesproken dat hij de bal bij de 2e paal neer zou leggen, waar dan iemand van ons tegen aan kon lopen. De vrije trap is helaas compleet mislukt. Waar een ieder de focus had op die 2e paal en scherp inliep na het nemen van de trap, lag de bal tegen de afspraak in het net. Hoe deze er precies inging is mij nog steeds een raadsel, maar het positieve was dat het scorebord ineens 1-2 aangaf. Niet veel later kreeg Herman de bal aangespeeld op de penaltystip. Had alle tijd om een hoek uit te kiezen en scoorde voor de 4e x in zijn voetballoopbaan zijn 1e goal. Niet veel later blies de scheids af voor de rust. In de rust kregen we als een stelletje kleuters een kannetje limonade. Misschien moeten we voortaan zelf maar een waterkoker meenemen en zelf thee zetten in de rust. In die rust hebben we Reinier verteld dat ie voortaan zijn lichaam over de bal moet doen als hij op doel schiet. Zelf gaf hij aan dat hij vanuit zijn hockey verleden juist bij vergelijkbare situaties zijn lichaam naar achter moest houden. De 2e helft zou hij hier in elk geval rekening mee houden. In die 2e helft had onze tegenstander een aantal wijzigingen doorgevoerd, waardoor hun veld bezetting een stuk beter was. Wij lieten ons daar soms door verrassen en kwamen niet meer zo lekker in ons spel als de 1e helft. Dit resulteerde ook in nog een goal voor hun zodat het nog spannend werd bij 2-3. We hebben best nog legio kansen gehad om de score uit te bouwen, maar hadden we meer moeite om bij hun doel te komen. Een kwartier voor tijd was er ineens Reinier die alleen op hun keeper af kon lopen. Met de tip vanuit de rust in zijn achterhoofd boog hij zijn lichaam over de bal en knalde de bal tegen het net, 2-4. Dit was wel een bevrijdende treffer, waardoor het spel bij ons wat rustiger werd. Het laatste kwartier hebben we het uitgespeeld en konden met een goed gevoel de kleedkamer opzoeken. Eindelijk hadden we eens een scheidsrechter die niet tegen ons floot. Er waren wel wat merkwaardige beslissingen, maar zeker niet in ons nadeel. Lex M had na afloop weer een momentje van aandacht vragen. Hij had namelijk een enorme bult onder zijn knie, het leek wel of zijn knieschijf 10 cm naar beneden was gezakt. Dit gaat ie natuurlijk weer uitbuiten in het weekend door te zeggen dat ie niet mag bewegen en volledig verzorgd wil worden. Herman zal ook het weekend van zijn leven hebben na zijn 4e 1e goal. Ik zal niet herhalen wat er allemaal tegen hem geroepen is in de kleedkamer, want wat daar gezegd wordt en gebeurt, blijft daar ook. Met 2 wedstrijden gespeeld de volle winst behaald, staan we zomaar 3e, voor wat het waard is. Volgende week thuis om 12:45 uur tegen vlug & vaardig.

PeteR