“Moet jij niet meedoen?”, vroeg de arbiter aan Ivar. Hij had zich net laten wisselen, maar had kennelijk weinig indruk achtergelaten tijdens zijn eerste speelminuten sinds 2019. Het stond 5-1 bij rust, tegen het sympathieke Geuzenveld-Middenmeer. Geen vuiltje aan de lucht, zo leek het. Kennelijk was er in de rust toch een donderspeech nodig voor de bijna complete selectie van de veteranen. Niet iedereen zag de noodzaak ervan. We stonden ruim voor, het zonnetje scheen, we waren weer eens compleet. Het spel verliep soms stroef, dat wel.
De rentree van Ivar de Wit
Het gemiddelde geboortejaar van een ZCFC-veteraan is 1966. Het jaar overigens waarin de richtingaanwijzer verplicht werd in de auto. De veteranen hebben al eens eerder een immense stijging van de benzineprijs meegemaakt, die zelfs leidde tot een autoloze zondag, in 1973. De veteranen hebben ook de koude oorlog actief meegemaakt. De oorlog in de Balkan en Syrie maakten we bewust mee. We weten door de beelden en de verhalen uit die tijd hoe triest een internationale crisis kan zijn. Uit elke oorlog hebben we een topspeler overgehouden, dat ook. Benieuwd of dat bij deze crisis ook zo is.
Beeldrijm
Lex Sputnik
De eerste helft blonk niet uit van mooi spel. De bal bleef vaak lang hangen in ons eigen strafschopgebied, chaotische taferelen tot gevolg. Toch kwamen de doelpunten gemakkelijk. Lex M. steeg als een Sputnik boven zichzelf en de tegenstander uit en kopte een corner van Lex S. fraai binnen, ook frommelde hij een penalty binnen. Milo en Konijn (2) vercompleteerden de vijf voor rust.
Milo Smis, afgetraind en in topvorm
2000 kilometer verderop naar het zuidoosten is de realiteit een totaal andere. Daar zouden ze er veel voor over hebben om weer eens een wedstrijdje te spelen. In de kapotgeschoten straten van Marioepol zou de lokale Ate graag weer eens mopperend van het veld lopen, de lokale Glenn graag de theepauze volpraten en de lokale Lex Meijn graag een penalty zo slecht nemen dat ie eigenlijk niet mee zou mogen tellen. 2000 kilometer verderop schuilen de vrouwen en kinderen in een metrostation en vechten de mannen met alles wat ze hebben. Het maakt ons nietig in het veld.
Helder legt aan voor een vlammend schot
De bal is 100% over de lijn, ziet ook de keeper in dubieuze houding
Bambi on ice
De tweede helft verliep ontspannen. De bank van de Oostamsterdammers was vooral bezig om Glenn aan de praat te houden, terwijl Herman als een dolle stier door het veld raasde. Kamiel voor Martin, Besim voor Ibi. Wat opviel was dat er veel meer ontspanning in het spel zat. Onze oud-international schoot er twee binnen, de laatste na een weergaloze combinatie met de topfitte Milo en de minder fitte Konijn. eindstand 7-1. Richard de Vos maakte een authentieke “Bambi on Ice”, waarna hij zich definitief liet wisselen. Van Braam was er toen al uit.
Het afscheidsrondje van De gehavende Vos
Einde Perestrojka
Er zijn onzekere tijden in aantocht. We nemen afscheid van de Perestrojka en de Glasnost, die in de jaren negentig de weg vrijbaande voor het moderne Rusland. Lezers van voor 1980 moeten maar op Wikipedia opzoeken wat die woorden betekenen. Derk Sauer, uitgever van de Moscow Times, denkt zelfs dat de oorlog een verkapte staatsgreep van Poetin is, die Rusland terugplaatst in het tijdperk van Stalin. Het is geen vrolijk vooruitzicht. Het zal niet lang duren tot de eerste Oekraïners voor de Zaanse grenzen staan. Ik ga er van uit dat Zaanstad haar deuren wijd opent voor ontheemden, die het geweld ontvluchten.
De onbegrepen buitenspelval van de Oostamsterdammers
Biercrisis
De veteranen hadden bardienst. Beter kun je niet treffen op een zonnige dag. Het centrale duo tapte er lustig op los en deed dat soms zo onstuimig, dat het bij elk biertje leek alsof de spits van Middenveld-Geuzenmeer door de defensie brak. Zo gulzig als ze met passes strooiden waren ze ook met het gerstennat. We moeten er zuinig op zijn. Ik heb het over bier. Oekraïne en Rusland zijn de graanschuur van de Wereld. Zonder gerst geen bier. Op Jan en Lex moeten we overigens ook zuinig zijn. Met dit duo achterin hebben keepers Patrick en Martijn elke wedstrijd een gemakkelijke dag
De getapte vrienden
Fakkeltocht
Ik ben benieuwd in hoeverre de historische band tussen Zaanstad en Rusland te lijden zal hebben in deze crisis. Het Tsaar Peterhuisje, het standbeeld op de Dam, de Russische buurt zijn slechts enkele tastbare voorbeelden van de connectie, die er jarenlang is geweest tussen de Zaanstreek en Rusland. De historische band is ineens een ongemakkelijke band geworden. Daarom ben ik blij dat er zondag een fakkeltocht is. Tegen Tsaar Poetin, die eindigt bij het beeld van Tsaar Peter. De veteranen zijn present.
Foto De Orkaan
Ik hoop dat er vanuit ZCFC ook een actie geregeld wordt. Spullen, geld, het maakt niet uit. Desnoods hangen we een symbolische Oekraïense vlag op of spelen we met geelblauwe aanvoerdersbanden. Misschien kunnen de Zaanse amateurverenigingen de handen ineen slaan met een benefietwedstrijd of een gezamenlijke inzameling. Ook op het nietige voetbalveld hoef je niet buitenspel te staan.
Sluitpost.