Theo Coster, de bedenker van het populaire bordspel “Wie is het”, zat in dezelfde klas als Anne Frank. Vandaar dat één van de personages in het spel Anne heet. Het is één van de fijne weetjes uit het twitteraccount van @Waaromweetikdit. Daar valt ook te lezen dat het deze week de week van de scheidsrechter is en dat het vandaag exact 50 jaar geleden is dat Monty Pythons Flying circus werd uitgezonden. In 1969 kreeg ook de Fabeltjeskrant een Televisierring. En aangezien het gisteren dierendag was en onze medeaanvoerder zich graag Stoffel noemt, is de stap naar het Praathuis snel gezet. “Hadzjikidee”, zei Milo -Bor- de Wolf, toen hij eindelijk de hoofdingang had gevonden van Geuzenveld Middenmeer. Het valt ook niet mee het te vinden, de club heeft al enkele tientallen fusies doorstaan. Bovendien was het door wegwerkzaamheden schieronmogelijk om Ansterdam te bereiken. Helaas voor Milo speelden we thuis – Nota Bene op het A-veld- waardoor hij niet op tijd, maar juist te laat was voor de kraker tegen Geuzenveld Middenmeer 3. Veel later, maar dik op tijd kwam Zoef Konijn (de Haas) rechtstreeks uit Quitto waar de lokale bevolking eerder die dag op de barricades was gegaan. Gelukkig hebben we via Chico (Kamiel) Lama connecties om hem middels een militaire escorte op tijd bij zijn blauwe Zwaan te laten vervoeren. “Konijn haalt Zwaan”, zou een prachtige kop voor een stukje zijn voor de exact honderdjarige KLM deze week. Het kan niet op met al die jubilea. Met de vlucht en de schrik nog in de benen zoefde hij als een Duracel op het kunstgrasveld. Gelukkig hadden we speciaal voor hem de poorten van de club wijd open gezet, hetgeen ook gemakkelijk was voor de ambulance die zich een kwartier voor de aftrap richting kantine spoedde. Ate en Lex S, pleegden tot die tijd eerste hulp op een dame, die onwel werd in de dames WC. Het bleek hun warming up. Kortom: Je verveelt je nooit op een dag van een wedstrijd van de Veteranen.
Geuzenveld Middenmeer 3 is een ploeg die hetzelfde voetbal speelt als het Zaans Oranje. Totaalvoetbal met veel combinaties. Je zou bijna denken dat ze allemaal op het heilige gras van de Watergraafsmeer zijn opgegroeid, maar niets is minder waar. De kern van het team speelt al veertig jaar samen, beleefde hoogtepunten toen ze bij “Wilskracht” speelden en hebben recent nog spelers van Arsenal gerecruteerd. Bovendien stond De Beer van de Meer vandaag in het doel van ZCFC. Met onmogelijke reddingen hield De Beer (wasa) de Zaanse oudgedienden in de wedstrijd. Ed (Lex M) en Willem (Jan de J) Bever zeggen in de regel niet zo veel. Ze lossen wel heel veel rommel op, die anderen veroorzaken. Met dit ijzersterke centrale duo is het fijn voetballen. Loewieke (Richard) de Vos stond ernaast te buffelen en dit, terwijl hij zijn steunkous kwijt was. Een andere opvallende verschijning was Bertus Bontekoe, die met zijn wapperende manen de rechterflank in zijn eentje gemakkelijk bestreek.
De eerste helft loopt altijd gesmeerd bij de veteranen. Er wordt goed gecombineerd en traditioneel worden er meer kansen gemist dan benut. Maar ondanks de geprepareerde thee in de rust, eindigt een wedstrijd van de oudjes vaak genoeg in een Poolse Landdag, waar de familie van Ben Bilyj jaloers op zou zijn. Het praathuis van de veteranen opende zijn deuren in de 45ste minuut van de wedstrijd. Paradijsvogel Ate (Isabella) kon het een kwartier na rust niet meer belopen en compenseerde dat met zijn immer zwoele zoetgevooisde stem. Met name gelegenheidsback Richard P, alias Zaza Zebra -vanwege zijn schoenen- moest het ontgelden. Toen de paradijsvogel in de zestigste minuut een bal miste, liet hij zich wisselen voor Chico en verdween spoorslags. We zijn hem nog steeds aan het zoeken. Maar de geest was toen al uit de fles. Meer en meer mensen begonnen te praten. “Hadzjikidee”, schreeuwde Bor naar de Beer. “De bal moet naar Meindert het Paard”, daarmee Bernhard bedoelend. Lex de Leeuw hield zich wonderwel stil, maar de vijfde colonne, onder aanvoering van Droog en zijn Ministery of Silly Walks, pookte het vuurtje graag op aan de zijlijn. Toen zelfs de altijd beheerste Ed en Willem Bever hun stem gingen gebruiken, wisten de puik spelende spelers uit het Geuzenveld (of de Middenmeer?) dat het niet lang zou duren voordat ze ons kopje onder konden duwen. Maar ondanks een miraculeuze raketbal op de paal en dankzij een wonderlijke redding van Ron Pos (zonder bijnaam) in de laatste minuut, hielden we stand. 1-1. Elke andere uitslag dan een gelijkspel had iedereen als gestolen ervaren. Dat vond ook de onberispelijk fluitede Maarten Schellekens, die niet wist dat we uit respect voor de Week van de Scheidsrechter onze pijlen verbaal op elkaar richtten en niet op hem. Vandaag was hij de man van de wedstrijd omdat hij niet zijn stem, maar zijn fluitje gebruikte. Echt een talent die Maarten. Net als onze grensrechter Reinier -Tudeletuut- de Mier. Een eervolle vermelding voor de bakploeg, die ons na afloop overlaadde met bitterballen en schalen friet, alsof we de helden van de dag waren. Het past in de gezellige sfeer van het échte praathuis, de kantine. Over gezelligheid gesproken: Het is niet zeker of we volgende week spelen, want en deel van de dieren wil graag de Bokketocht doen, terwijl de Bok, nou net geen personage is in de Fabetjeskrant. Hoe dan ook, voor nu zeg ik:
Oogjes toe en Snaveltjes dicht. Slaap lekker
Meneer de Uil
