De laatste twee wedstrijden van de JO17-1 waren exemplarisch voor de wisselvalligheid van het team in de eerste seizoenshelft. Eerst winnen van de koploper en vervolgens gelijkspelen tegen een degradant. Maar goed, zoals Daley Blind terecht concludeerde na de nederlaag van Ajax: voetballers zijn geen machines. Als zelfs de godenzonen uit Amsterdam pieken en dalen afwisselen, wat kunnen we de 15- en 16-jarige ZCFC-ers dan verwijten? Het team eindigt in ieder geval op de 5e plaats in de eerste klasse. Een puike prestatie van de debutanten op dit niveau.
Afgelopen zaterdag kruiste de JO17-1 de degens met de nummer elf van de ranglijst, Zaanlandia JO17-2. Op deze koude en winderige dag werden de toeschouwers ook niet warm van het vertoonde spel. De 1-1 van Franco en de 1-2 van Lyndo waren spaarzame hoogtepunten van ZCFC-kant. Na de gelijkmaker van de thuisploeg leek Yariv in de slotfase nog op weg naar de winnende treffer, maar een verdediger van Zaanlandia werkte hem vlak voor het 16-meter gebied tegen de vlakte. Deze speler kon met een rode kaart vertrekken, maar aangezien de aansluitende vrije trap niets opleverde, was het netto resultaat voor Zaanlandia positief.
Het contrast met het duel van de week er voor was immens. Op sportpark Kalverhoek ontving ZCFC toen lijstaanvoerder Limmen JO17-1. Zoals in het vorige verslag gememoreerd, was dat de laatste gelegenheid om een resultaat te halen tegen een topploeg. De voortekenen waren niet heel gunstig voor de thuisploeg. Aangezien de keepers Alex en Maxim allebei geblesseerd waren, moest veldspeler Stan het doel verdedigen. Om hem zo min mogelijk werk te bezorgen, had trainer Prinsen een zeer aanvallende 3-3-4 formatie bedacht. Deze tactische meesterzet was uiteindelijk de sleutel naar succes.
Zonder de andere spelers te kort te doen, speelde met name het verdedigende trio Gijs – Lyndo – Kyano (in de tweede helft vervangen door Bram) een dijk van een wedstrijd. Maar het grootste compliment moet gaan naar Stan. Als veredelde laatste man haalde hij heel veel ballen weg, voordat de Limmen-aanval gevaarlijk kon worden. En bij een stand van 0-1 verrichtte hij een cruciale redding, waardoor ZCFC in de wedstrijd bleef.
In aanvallend opzicht pakte centrumspits Lex de hoofdrol. Vlak na de genoemde redding brak hij door de Limmer defensie, die hem vervolgens alleen onreglementair kon stuiten in het strafschopgebied. Lex benutte de pingel zelf, 1-1. Even later werd hij met een dieptepass alleen voor de keeper gezet en weer bleef hij koelbloedig, 2-1. Helaas hield de verrassende voorsprong niet lang stand. Heel ZCFC stond te slapen bij een snel genomen hoekschop, waarna het voor Limmen eenvoudig was om de gelijkmaker te produceren, 2-2.
In de zinderende slotfase gingen beide partijen op zoek naar de overwinning. De beslissende treffer kwam gelukkig van een ZCFC-voet. Bij een hoge voorzet hinderde Hidde de doelman net genoeg om er voor te zorgen, dat deze de bal niet klemvast kreeg. Lex was er als de kippen bij om de bal daarna in het verlaten doel te schuiven, 3-2. De stunt van de JO17-1 was daarmee compleet en leidde uiteraard tot grote ontlading bij spelers en technische staf.
De Kantlijner
