Het is de laatste jaren zelden vertoond: een team van ZCFC in de eerste klasse. Het komende seizoen komt het er weer eens van: de JO17-1 gaat deze uitdaging aan.

De categorie JO17, dat zijn spelers, die in 2003 of 2004 het levenslicht zagen. ZCFC kan daarmee al lange tijd een aardig team op de been brengen, dat in de top van de tweede klasse meedraait. Dat de ploeg nu sterk genoeg wordt geacht voor de eerste klasse, komt door een relatief nieuwe ontwikkeling in de jeugd van het Zaans Oranje. Waar voorheen de goede spelers van ZCFC hun heil elders zochten, komen er sinds vorig seizoen goede voetballers naar ZCFC. Dat betekent een kwaliteits-impuls voor diverse teams, al heeft zo’n proces ook een schaduwkant: ZCFC-ers van het eerste uur raken hun stek in het eerste team kwijt. Of dat op de lange termijn goed uitpakt, is derhalve de vraag. Voorlopig gaan we van het positieve scenario uit. ZCFC doet er in ieder geval alles aan om de nieuwe spelers aan zich te binden, met goede trainers, uitstekende faciliteiten en een gastvrije sfeer.

De JO17-1 startte op 12 augustus , onder leiding van het trainersduo Damian Prinsen en Maurice Stor, de voorbereiding. Twee weken daarna, toen alle spelers van vakantie waren terug gekeerd, werd er een heus trainingskamp belegd. Met de Stayokay in Heemskerk als basis werden daarin twee oefenduels afgewerkt. Tegen het uit de as herrezen De Volewijckers (4e divisie) werd met 4-2 verloren, in en tegen Schoonhoven (bij Utrecht) werd met 1-6 gewonnen.

Het echte werk begon op 31 augustus. In de eerste bekerronde was WSV ’30 JO17-2 de opponent. De eerste kansjes waren voor de groen-zwarten, maar daarna bouwde ZCFC aan een groot overwicht. Vooral in de tweede helft leverde dat de ene na de andere kans op. Door slordig afronden en een uitmuntend optreden van de WSV-doelman leek het duel echter lang op een puntendeling uit te draaien. Totdat Milan zo’n tien minuten voor het einde met een verwoestende uithaal de ban brak, 0-1. Vlak daarna volleerde Lex, na een gevoelige voorzet van Senna, de 0-2 tegen de touwen en was de dik verdiende zege een feit.

De week er op kwam Ilpendam JO17-1 op bezoek op de Kalverhoek. De eerste helft was ronduit stroef van ZCFC-kant. De openingstreffer van de gasten kwam dan ook niet onverwacht, 0-1. Verder was het rendement uit de gecreëerde kansen weer niet hoog. Pas vlak voor het rustsignaal bracht Lex de JO17-1 met een tegendraadse kopbal op gelijke hoogte, 1-1.
In het tweede bedrijf kwam ZCFC goed op stoom. In korte tijd scoorden Franco en Bram de tweede en derde treffer, 3-1. Ilpendam dacht middels een benutte strafschop nog even terug te komen, maar via Lex, Hidde en Noël liep de thuisploeg uit naar de eindstand van 6-2.

Omdat ook DZS JO17-1 van zowel WSV ’30 als Ilpendam wist te winnen, moest het onderlinge duel in Neck uitsluitsel brengen over de groepswinst. De dorpsclub heeft te weinig jeugdleden om in alle categorieën een team te kunnen samenstellen, waardoor er enkele 17- en 18-jarigen dispensatie hebben gekregen om in de JO17 te spelen. Dit fysieke overwicht wist DZS uitstekend uit te buiten. Al moet ook worden gezegd, dat ZCFC de doelpunten erg makkelijk weg gaf. Binnen een half uur stond er een score van 3-0 op het bord. Op aangeven van Hidde bracht Noël weer hoop in de ZCFC-harten, maar defensief geklungel gaf DZS de gelegenheid om de marge van drie te herstellen, 4-1.
Na een donderspeech van het duo Prinsen/Stor begon de JO17-1 stormachtig aan de tweede helft. Een handvol mogelijkheiden leverde echter slechts één doelpunt op. Lyndo knikte vanuit een hoekschop binnen, 4-2. En toen even later de Necker centrumspits opnieuw een counter met een treffer bekroonde, was het geloof op een goed resultaat definitief verdwenen bij ZCFC. In de stand kwam vervolgens geen verandering meer, 5-2.

De Kantlijner