Het waren meestal winderige wedstrijden, die de JO15-1 de afgelopen periode afwerkte. Op die stormachtige zaterdagen is zo’n overkapping als over het voormalige trainingsveld geen slecht idee. Heeft AZ wellicht nog geld om de andere velden ook te overkappen? Alternatief is om het thuisprogramma te spreiden van 07.00 – 19.00 uur, zodat alle teams lekker in de luwte kunnen spelen. Hoe dan ook, ondanks de soms barre weersomstandigheden heeft de JO15-1 geen kleerscheuren opgelopen in de competitie.
Op 9 maart kwam DEM JO15-2 op de Kalverhoek op bezoek. Dat had zich in de winterstop versterkt met een aanvaller van Zwanenburg, de grote concurrent in de najaars-competitie ! Maar ook met zijn nieuwe ploeg dolf hij het onderspit. Nadat Hidde de score had geopend, liep ZCFC al voor de rust uit naar een ruime voorsprong. De robuuste centrale verdediger Lyndo verrastte vriend en vijand met een acrobatisch hoogstandje: een halve omhaal betekende de 2-0. En de fraaie knal van Thomas belandde, mede gedragen door de wind, strak in de rechter winkelhaak, 3-0.
In de tweede helft geloofde de thuisploeg het wel. Alleen Elian wist het doel nog te vinden met een hard schot van dichtbij. Daarna was de concentratie met namen in de defensie weg. Door twee slippertjes verscheen de DEM-aanval alleen voor doelman Dylano. De eerste keer wist hij nog fraai te redden, maar vlak voor tijd was hij kansloos, waardoor de wedstrijd eindigde bij 4-1.
Vervolgens betrad de JO15-1 voor de derde keer dit seizoen het strijdperk tegen Zaandijk JO15-1. Dit kon wel eens een heel belangrijke wedstrijd zijn voor de titelrace. Zaandijk was voor de wintersop keurig derde geworden en maakte het ZCFC de laatste keer zeer lastig (een benauwde 5-4 zege). In de eerste helft moest de JO15-1 tegenover de Zaanse Schans tegen de harde wind opboksen. Dankzij de drill-trainingen van stagiair Piet Kuntz konden de gasten dit echter prima bolwerken. Na een kwartier leverde het harde werken de eerste beloning op. Gelanceerd door Thomas schoot Hidde hard door de benen van de keeper, 0-1. De voorsprong was echter geen lang leven beschoren. Luttele minuten er na tikte de bonkige Zaandijk-spits een afgemeten voorzet langs Dylano, 1-1. Dankzij Hidde ging ZCFC toch met een voorsprong de pauze in. Nu zette Maarten hem in scoringspositie en opnieuw faalde de middenvelder niet, 1-2.
Met de wind mee drukten de gasten Zaandijk ver terug op eigen helft. Het wachten was op meer Zaandamse treffers, maar de Zaandijker keeper hield zijn ploeg lang op de been. Pas toen Hidde een afgeslagen bal vol op de pantoffel nam moest hij voor de derde keer capituleren, 1-3. Aan de andere kant raakte Zaandijk nog de paal, maar de drie belangrijke punten zaten in de tas voor de JO15-1.
Afgelopen zaterdag was het eindelijk weer eens lekker voetbalweer. Maar het leek wel of ZCFC moest wennen aan de ideale omstandigheden, want de start in de thuiswedstrijd tegen OFC JO15-1 was zeer matig. Door veel balverlies en onnauwkeurige passes kwam het zo geprezen combinatievoetbal niet uit de verf. Ook moet gezegd worden, dat OFC goed van zich af beet. Met veel snelheid in de verdediging en aanval maakten de gasten het de thuisploeg lastig. Het middenveld van de Oostzaners was minder sterk, dus dat sloegen ze meestal over. Na één van de lange ballen van OFC mocht de uitstekende linkerspits een slalom door de ZCFC-verdediging maken, die hij bekroonde met een machtige uithaal, 0-1.
Deze wake-up-call had de JO15-1 kennelijk nodig, want daarna ging het niveau omhoog. Nog in de eerste helft was de schade meer dan gerepareerd. Eerst passeerde Hidde de doelman in de korte hoek, na een fraaie passeeractie op de achterlijn, 1-1. Vlak voor het rustsignaal zette Hidde Maarten alleen voor de keeper, en deze wist in twee instanties het doel te vinden, 2-1.
De opdracht voor de tweede helft was helder: snel een derde en vierde treffer maken, zodat OFC definitief geknakt zou zijn. Het eerste deel werd uitstekend uitgevoerd, want binnen een minuut was het 3-1. Weer was Hidde de aangever en Maarten de koele afmaker. Een vierde doelpunt zou er echter niet komen, ondanks enkele uitstekende mogelijkheden. En vaak treedt dan een aloude voetbalwet in werking: dan valt er een doelpunt aan de andere kant. Zo ook deze wedstrijd. De maker van het eerste Oostzaanse doelpunt profiteerde tien minuten voor tijd van paniekerig verdedigen aan ZCFC-kant, 3-2.
Het momentum kantelde daarna volledig. OFC kreeg weer hoop en bij ZCFC sloeg de angst in de benen. Ondanks enkele hachelijke momenten voor Dylano wisten de Oostzaners gelukkig niet meer langszij te komen. De opluchting was derhalve groot bij het laatste fluitsignaal.
Enige smet op de middag was het gedrag van de Oostzaanse coach en enkele ouders. Deze deden er alles aan om de nederlaag in de schoenen te schuiven van de prima leidende arbiter Van Maasdam. Dat sloeg uiteindelijk ook over op enkele OFC-spelers, wat helaas onverkwikkelijke taferelen opleverde. Een voorbeeld van hoe het niet moet.
De Vlaggeneur
