Op weg naar de Machupichu besloten we geen incatrail te doen. We namen de lokale bus en kwamen terecht in een dorpje, waar de marktkooplui nog stonden te keuvelen. Veel vrouwen met traditionele kleding, ze verkochten obligaat houtsnijwerk, kleedjes en allerhande producten van Lamaleer. Er was er eentje, die niet meeging in de hysterie. Haar naam was Lucia. Haar naam had ze in haar zelf geborduurde kleedje gestickt. Introvert was ze, niet echt een modelmarktkoopvrouw. Haar betaalden we de prijs die anderen vroegen. Omdat ze de eerlijkste was van het stel.

Een andere bijzondere Peruvaan lag dus op de grond afgelopen donderdag. Het was warm en drukkend, het partijtje dat we speelden ging alle kanten op. Overduidelijk was het team met een speler extra in het voordeel. Milo deed voor t eerst sinds tijden niet mee, de bravoure kwam van Bert en Besim. In mijn beleving hadden we net gezegd dat we de winnende goal zouden spelen toen het noodlot toesloeg.

Werelderfgoed Overwhere
Het is uiteraard een kleine stap van het Peruaans werelderfgoed MachuPichu naar Purmerend Overwehere. Even werd getwijfeld of de wedstrijd, na de heftige donderdag door moest gaan, maar als je een Peruaanse Condor in je midden hebt, wil je een wedstrijd tegen de Purmerender papagaaien van Wherevogels niet afzeggen.

foto’s van onze huispaparazzo Bernard van Gelder

En dus bereidden de veteranen van ZCFC zich voor op een wedstrijd, waarvan ze wisten dat ze hem ook zomaar zouden kunnen verliezen. Wherevogels uit. De Purmerenders zijn stuk voor stuk geboren in Amsterdam, maar in de jaren zeventig en tachtig verhuisd naar wat toen het beloofde land was. Overwhere, een bloemkoolwijk. Als je eenmaal van de ring afwijkt, verdwaal je gegarandeerd. Net als boven op de MachuPichu. In Zaanstad heb je ze ook. ’t Kalf en Havezathe. Met als nobel idee dat je in zo’n wijk gemakkelijker met elkaar in gesprek bent.

De sluitpost riep dit maal wel terecht “100”

Rust: 0-2
De korte samenvatting van de wedstrijd:  Glenn scoorde een zuivere hattrick, Edward was in bloedvorm. Maar het was vooral de defensie van de veteranen die de eerste helft stond als een huis. De Papagaaien van Overwhere hadden twee gevaarlijke spitsen. De een heette Babo, de ander Gladis. Ben had ze allebei in zijn zak. Lex Meijn hoefde maar een keer aan de noodrem te trekken, waar hij bij Jan Dorjee (terecht) minimaal geel voor zou krijgen.  Herman stond lekker te vlaggen. Ate en Ed deelden de lakens uit op t middenveld. Onze voorhoede had het vizier het eerste half uur nog niet op scherp. De eerste tien schoten op doel gingen over of naast. Tot Glenn het kort voor rust twee keer op zijn heupen kreeg.  Achmed en Ben waren toen net gewisseld voor Marcel en Richard Vos

Links: Babo, duidelijk in de tang, Rechts onze Glenn die net gescoord heeft

Voor je de MachuPichu op kunt, moet je verzamelen in Aquas Calientes. Kennelijk is daar een warmwaterbron. De lokale horeca profteert hier maximaal van al die volgevreten toeristen, die de flappen graag laten wapperen. Je kan er allerlei tripjes maken. De jungle in op zoek naar papagaaien, de bergen in, op zoek naar de Condor. Een aanrader: Met de mountaibike naar beneden rijden vanaf een berg die ruim 4 km hoog is. Omhoog moet je niet proberen. De lucht is ijl, de bergen stijl.

Te weinig gevaar uit de corners, ondanks Lex M. Het viel op aan de kant

Geheime boodschap
De kleedkamer van Overwhere is typisch Amsterdams. De Dijk kent een vergelijkbaar klein hok. Met een 0-2 voorsprong zouden we niet in de problemen hoeven te komen, maar de veteranen blinken dit jaar uit in het weggeven van doelpunten. Als we wat zuiverder spelen, de defensie dicht houden en vertrouwen op de snelheid van Glenn en de techniek van Edward, dan komt t goed, dat was de boodschap.

Na de 0-2, een bijzonder rugnummer

De MachuPichu is het hoogste werelderfgoed dat je kunt vinden. De reis ernaartoe is bijzonder. Maar voor velen is het niet meer dan een stapel stenen en heeft het niets met het Peru van nu te maken. Net als bij ons de Zaanse Schans.

Zaanse Condor
Kamiel, de Zaanse Condor, was dus helaas verhinderd afgelopen zaterdag. Hij kon niet zien dat de goede lijn van kort voor rust, direct na rust werd doorgetrokken. 0-3. Dry en drie vrouwelijke fans waren er wel. Een afstraffing was aanstaande, dachten zij. Totdat Babo het op zijn heupen kreeg. In korte tijd scoorde hij twee goals, waarna het nog heel even spannend werd. Gladis wilde ook graag scoren, maar trof de vuisten van de sluitpost. Daarna hielden Roland, Martijn L, Lex S, Berry en Besim de papagaaien uit Purmerend onder controle. Het was Edward die een tandje bij zette. Zijn fenomenale acties waren vaak te ingewikkeld voor de Vogels van Overwhere. Het was wachten tot hij zou scoren. Uiteindelijk scoorde Richard P uit de rebound.

Zittend: De vaste supportersschare. Staand: Veldmaarschalk Martijn L.

We doen na deze overwinning weer bovenin mee. Het is de bijvangst van het weekend. De veteranen droegen  collectief de winst op aan onze eigen Zaanse Condor. Het glas is geheven op een spoedig herstel.

Sluitpost