Als ik zeg dat Kozakken Boys vandaag in Oostzaan een thuiswedstrijd speelde, zijn er maar weinig mensen die snappen wat ik bedoel. Toen de veteranen van ZCFC het complex in Oostzaan wilden betrekken, vroegen stewards een tientje entree. Het eerste van tweede divisionist OFC speelde op het A-veld, tegen de Kozakken Boys dus. De 200 fans die een kaartje hadden gekocht, konden beter naar de Oostzaanse veteranen kijken op het C-veld, die speelden tegen het Zaans Oranje. Het publiek was hier de grote winnaar.

Achter de Sesamstraattribune speelt Kozakken Boys thuis tegen OFC-1

De trouwe fanschare van de veteranen kocht geen kaartje en vermaakte zich kostelijk

Kozakken Boys speelde dus thuis in Oostzaan bij de tweede divisionist. Wat ze niet zagen was een rommelige eerste helft van ZCFC op het C-veld. Slappe hap was het. De 1-0 was een prachtige Oostzaanse vrije trap, de 2-0 een fout van de keeper, die zich daarna liet wisselen. Het kon de 3-0 niet voorkomen, waarna een afstraffing dreigde. Glenn kreeg een 1op1 mandekking. En niet van de minste. Zijn directe tegenstander Arjan Schreuder blijkt 1’15’19 te schaatsen zonder klapschaats. Hij deed zelfs mee met de Olympische spelen van 1994 in Hamar, met de legendarische Dan Jansen en Igor Zjelezovski. Meedoen was destijds kennelijk belangrijker dan winnen, want hij eindigde er met zijn tijd als 24^e. Zo eindig je vanzelf in een veteranenteam. Op die Olympische gedachte wil ik later overigens nog terugkomen. Na 2 goals van Glenn, waarvan de tweede een pareltje en nog een fout bij ZCFC, werd de ranja geserveerd in de kleedkamer met een 4-2 ruststand. De Kozakken Boys kwamen eveneens op 4-2 voorsprong in hun thuiswedstrijd in Oostzaan. Benieuwd of zij ook ranja kregen.

OFC is de afgelopen jaren behoorlijk slecht in het nieuws gekomen. Op het terras van de Oostzaanse voetbalcub hoor je van de oude mannen wat er speelt. “Het eerste heeft niets meer met de club te maken. Er speelt er maar eentje uit het dorp en die werd nota bene afgetest door AZ”, aldus een rasoostzaner. “Niemand durft er iets over te zeggen. De een vond een doorzeefde auto, de ander een handgranaat op zijn motorkap. Het zijn Russische toestanden”, zegt de senior breed gesticulerend hangend op zijn fiets. “Russische toestanden zijn het, hoor je dat?”.

De Oostzaner bedoelt met “Russische toestanden” dat intimidatie helaas werkt. In Rusland durft niemand op te staan tegen Poetin uit angst opgepakt te worden. In Oostzaan moet je kennelijk bang zijn voor andere vormen van intimidatie. Wie denkt dat het wel meevalt moet maar eens op zoek gaan naar het artikel van Het Parool uit 2020, waarin wordt omschreven hoe een OFC sponsor  een handgranaat op zijn motorkap vindt (klik op de link). Die werd er op 13 september 2019 neergelegd, nota bene op ons parkeerterrein, op sportpark Kalverhoek, toen de veteranen net hun training hadden afgewerkt en zich opmaakten voor een wedstrijd tegen Meteoor. De schrijver legt de relatie tussen het granaatincident en clubactiviteiten van de sponsor. Die relatie wordt overigens nog onderzocht.

Een Oekraïens slagveld, waar onze wedstrijd van vorige week aan deed denken, was deze veteranenderby niet. Sterker: De sympathieke Oostzaners toonden zich sportief en gastvrij.  Het Zaans Oranje toonde in de tweede helft veerkracht. De combinaties lukten, Glenn en Milo speelden dichter bij elkaar. Achmad en Herman erachter. Lex S bleef in de kleedkamer. Glenn dribbelde regelmatig met speels gemak door de Oostzaanse defensie, Martin, Marcel en Bert kregen meer grip op het middenveld.

The Herminator had in zekere zin ook een thuiswedstrijd

De 3-4 van Milo was logisch, de 4-4 was terecht, maar op zijn minst discutabel. De arbiter floot ten onrechte voor buitenspel. Jantje Jager besloot de bal -ondanks het fluitsignaal- toch maar in het doel te schieten. Nadat de Oostzaanse Jan Dorjee erachter kwam dat ie fout zat, besloot hij het doelpunt volkomen tegen de regels in toe te kennen. Hij had immers al gefloten voor buitenspel, voordat Jan scoorde. Daarmee benadeelde de Maarten Schellekens Lookalike zijn eigen club ten faveure van het Zaans Oranje. Zo zie je maar. Goudeerlijke scheidsrechters zoals Cor van Eijk en Fedor van Maasdam, je vindt ze niet alleen bij ZCFC.

De Oostzaanse Ron Waij in overleg met onze sterspelers

Het eerste van OFC kon zijn 2-4 achterstand in de laatste minuten niet meer ombuigen in hun wedstrijd tegen de Kozakken Boys, die de thuiswedstrijd met drie punten eindigde. Ohja, die thuiswedstrijd. Het zit als volgt. Kozakken Boys komt uit Werkendam. Ze voelen zich thuis bij OFC, omdat die een shirtsponsor hebben uit hun dorp. VEKA. Het gerucht ging al dat dit niet om de kozijnenboer VEKA ging, maar om de Scheepswerf VEKA uit Werkendam, van de broers Versluis. Een foto van het logo bevestigt het gerucht. In een artikel van Quote (klik op de link) leren we dat het bedrijf mede is opgericht met de crimineel geld van vader Versluis, die in de jaren 70 en 80 bekend stond als “De Paperclip”, goed voor ramkraken, bankovervallen en autodiefstallen. Zijn zoons namen het bedrijf over en kregen ruzie met elkaar. De een liet zes jaar geleden zijn huis fotograferen, waarbij niet alleen de kranen, maar ook de afzuigkap van goud is en zelfs het plafond geschilderd is met bladgoud. Ik ben benieuwd of de schepen van VEKA ook zo potsierlijk zijn. Hoe dan ook, wat International shipyardgroup VEKA, die grote vrachtschepen bouwt, te winnen heeft met een opdruk op het shirt van dorpsclub OFC is me een raadsel. Er zijn in Oostzaan alleen platbodems en trekschuiten.

Kampioensfoto OFC 2022. Het bladgoud van VEKO schittert op de borst

4-4 was een eindstand waar zowel de veteranen van OFC als ook die van ZCFC mee konden leven. Sluitpost Patrick, Lex M en de Richards blonken uit in de tweede helft, maar de keeper van OFC was samen met Glenn de man van de wedstrijd. Onze oud-international vanwege zijn frivole acties, de Oostzaanse sluitpost door zijn onmogelijke reddingen in het laatste deel van de tweede helft, die onze aanvallers tot sportieve wanhoop dreven.

Mannen van de wedstrijd

De veteranen snellen zich na het laatste fluitsignaal naar de kantine

De derde helft blijkt één van de specialiteiten van de Oostzaner veteranen. Ze doen en masse denken aan het roemruchte Oostzaanse bierteam uit de jaren negentig, die zich liet sponsoren door het lokale café A3. Clubmensen, dorpsgenoten, liefhebbers van het spel. Terwijl zij voor de gezelligheid zorgden op het terras, trokken de 200 toeschouwers van OFC-1 massaal naar de uitgang. Typerend voor de situatie in Oostzaan. “Dat eerste heeft echt niets meer te maken met OFC”, bevestigde een OFC-veteraan, terwijl de stoet als lemmingen het sportpark verliet. Het deed me denken aan die eerdergenoemde Olympische gedachte. Het feit dat we bij ZCFC voornamelijk clubmensen, waaronder drie jeugdspelers in de A-selectie hebben, onderscheidt ons eerste van het vreemdelingenlegioen OFC-1.  Je mag als clubmens bij het Zaans Oranje in ieder geval meedoen, er kijken clubmensen naar en ik mag er onbezorgd over schrijven en daarmee spelen we -Net als OFC 8 jaar geleden- in de vierde klasse. Wat een contrast met de dadendrang van de “Stichting Topsport Oostzaan”, die wil winnen met betaalde spelers van buitenaf, met het bladgoud van VEKO op hun borst en een cohesie in de club, die harder afbrokkelt dan de ijsmassa op Groenland. In die zin is meedoen bij amateurvoetbal ook belangrijker dan winnen.

Sluitpost.