Het is natuurlijk episch, met Glenn Helder in het Zaans Oranje een wedstrijd tegen Arsenal te spelen. De Londense club gaat in de premier league niet zo lekker, maar de Amsterdamse evenknie staat op1 in de hoogste klasse veteranen 45+. De internationaal georiënteerde club ligt zo’n beetje naast het Olympisch stadion, daar waar Glenn voor het millennium ook af en toe wedstrijdjes speelde, terwijl het gros van de Veteranen daar op de tweede ring naar de Supercupwedstrijd van Ajax tegen Zaragossa keek (4-0). Het was de jaren negentig van de vorige eeuw. Dennis Bergkamp was een held, Sonny Silooy de bekendste Zaankanter. De Mac was de FEBO en parkeren in Amsterdam kostte maar 1 gulden en 50 cent. Er is veel veranderd.

Met dat nostalgische gevoel reisden de veteranen af naar Amsterdam. De sympathieke spelers van Arsenal zijn te verslaan, dat wisten we ook. Als we ons hoofd beter hadden gebruikt, hadden we drie punten meegenomen. Spoiler-alert: we hebben dus verloren.

Omikron-batterij
Veel veteranen gingen er deze week nog van uit dat het voetbal niet door zou gaan. Met een oplopend aantal besmettingen en een vervroegde persconferentie, is dat geen onredelijke voorspelling. Het zag er naar uit dat we een lange winterstop in zouden gaan. “Dat is maar goed ook”, riep Milo Smis, die in zijn vrije tijd amateur-weerman is. “Het is mij te koud om te voetballen”, riep hij vanuit zijn tweede huis in Spanje. Konijn moest vliegen op Afrika. Zijn bijnaam Duracell vervangen we komende week voor Omikron. Er kwam een bijzondere en wellicht wat minder doordachte variant uit de hoge maatgerelenhoed van de bewindspersonen: Wel voetballen in het weekend, maar niet door de weeks trainen, want na vijven willen de experts zo min mogelijk verplaatsingen. Ik ga er niet over klagen. Je moet wat in dit gekke land.

Snijdend koud was het zaterdagavond om kwart over drie. Geen lekker weer voor Portugezen, waar het team van Arsenal voor een groot deel uit bestaat. Ook dat sprak in ons voordeel. Een voetbalwedstrijd tussen twee gelijkwaardige teams wordt beslist op details. Vijf minuten voor aanvang van de wedstrijd viel de nog steeds getalenteerde 67 jarige Bert van Kralingen uit met een kuitspierblessure, Marcel, die amper warm had gelopen, moest hem vervangen. Direct na het eerste fluitsignaal schoten de Amsterdammers uit de startblokken. Na een misverstand in de achterhoede, prikte de Amsterdams-Portugese spits, die nog kleiner is dan Wesley Sneijder, hem erin. Arsenal ging hangen. En dat spel vinden wij vervelend. Pas na een half uur begonnen we de bal rond te spelen en vanuit dominant voetbal op zoek te gaan naar ons geheime wapen, die ook een link heeft met Portugal. Lex S. vond Glenn, die vier Amsterdammers passeerde, waarna hij Martin vond voor de combinatie. Daarna ging hij er nog een paar voorbij en prikte de bal in de verre hoek. Zijn eerste goal in Oranje is er een om in te lijsten-het moet gezegd.

Land van Couto
Ik geef het je te doen. Een land leiden midden in een pandemie, met een hard schreeuwende minderheid, die op alle slakken zout legt, lobbyclubs die allemaal hard bij WNL roepen dat besmettingen niet in hun sector plaatsvinden, een gezondheidssysteem, waar niemand echt de baas is en hooligans die zich vermengen met demonstranten, want ook zij zijn boos, omdat ze niet meer mogen rellen uit naam van hun club. Menig bestuurder had in deze pandemische chaos al lang de handdoek gegooid. Ik ook, denk ik. “Doe het dan lekker zelf!”, had ik geroepen tegen al die gasten die het zo goed weten en vinden dat ze je moeten intimideren via social media en WhatsApp. Wat dat betreft heeft Portugal het beter voor elkaar. Een generaal bepaalt daar het coronabeleid en niemand spreekt hem tegen. In het land van Couto zijn de cijfers het laagst. De Arsenalspelers zijn trots.

Man van de wedstrijd
Het land leiden in een pandemie. Misschien is het net zo ingewikkeld om een wedstrijd te leiden tegen veteranen, waarvan er altijd wel een paar zijn die hun hoofd verliezen. Anderen zijn lichtjaren te laat met acties, waardoor er blessures ontstaan en er zijn er ook een paar die al hun hele leven het gezag van de leidinggevende ondermijnen. In een voetbalwedstrijd ontmoet je de hele maatschappij. Dat maakt voetbal waardevol, maar soms ook ingewikkeld. Het was een jonge knaap die de leiding had over de wedstrijd. Hij had van veel veteranen de zoon kunnen zijn. Wat mij betreft was hij de man van de wedstrijd. Hij waarschuwde één keer toen de altijd zo introverte Jan Jager het aan de stok kreeg met de centrale middenvelder van Arsenal, bij het tweede incident trok hij direct een kaart. Hij voelde de wedstrijd goed aan. We gingen rusten met 1-1. We wisten dat we de wedstrijd aan het kantelen waren, als we ons hoofd er maar bij zouden houden.

Schreeuwen van de zijlijn
VV Sneek Wit-Zwart is een club die lijkt op de onze. Het eerste speelt in de derde klasse Zaterdag. Na negen overwinningen op rij zijn ze zo gemotiveerd dat het eerste per se wil blijven trainen. De trainingen zijn verplaatst naar 05.30, jawel, half zes ’s ochtends. Respect voor de Friezen, maar het is natuurlijk een maatregel, die lijkt op paniekvoetbal. Ik zie de veteranen van ZCFC geen rondo’tje maken in het ochtendgloren. Ik wil de rol van de KNVB (en alle andere sportbonden) eens goed belichten. De KNVB is een machtige organisatie met een bereik van meer dan 2 miljoen mensen. Het helpt iedereen als de baas van de amateurtak haar leden oproept om zich aan de geldende maatregelen te houden en solidariteit te bepleiten. Zo toon je verantwoordelijkheid en leiderschap en heb je dus een reden om eens een telefoontje te doen naar Hugo en Mark. Dat gebeurt dus niet. Integendeel. In columns moppert de amateurbaas op de maatregelen en het kabinet als geheel. Het is mopperen langs de zijlijn en altijd achteraf. Het veroorzaakt verdeeldheid onder de leden. Het helpt je ook niet om aan tafel te komen bij het bevoegd gezag om de impact van mogelijke maatregelen te bespreken. Dat lukt de horecabranche, de cultuursector en het MKB wel. Een leermoment voor de KNVB. Meepraten over mogelijke maatregelen en daarvoor gaan staan werkt beter dan je laten verrassen door maatregelen en daar achteraf over mopperen.

De tweede helft van deze wedstrijd gingen de lichtmasten bij Arsenal aan. In het Amsterdam van Femke gelden binnen de ring A10 andere normen dan in de buitenvelden van Zaanstad aan de A7. De masten in 020 zijn enkele tientallen meters lager dan bij ons. Nadat direct na het begin van de tweede helft de scheidsrechter ten koste van een rode kaart de orde had hersteld en Konijn2 volgens Lex M. “te eerlijk” vlagde, kwamen we weer op achterstand. In het veldspel merkte je er niets van. Met 11 tegen 10 hing Arsenal nog steeds op zijn eigen helft, loerend op de counter, die vaak via de zijkant kwam waar Roland en Richard 99% van de tijd heersten. Eén keer ging het fout. De Zaanse sluitpost werd verblind door een lichtmast en liet de bal vallen, die pardoes voor de voeten van de Portugese Arsenalspits viel. Even gloorde er hoop toen niet Ate of Ibi, maar Glenn een vrije trap in de korte hoek krulde. Het was vergeefs. 2-3 bleef het. Lekker gespeeld, sportieve tegenstander, teleurstellend resultaat. Thuis rollen we ze op.

Het Londense Arsenal won dit weekend overigens eindelijk weer eens. Van Newecastle utd. Die club is opgekocht door oliesjeiks, maar ze moeten nog even hard aan de slag. Na 13 wedstrijden wachten ze nog op hun eerste overwinning. Wat dat betreft staan wij er beter voor, net als het Amsterdamse Arsenal. Ook zonder miljarden en desnoods zonder training. Maar met een clubgevoel, dat meer waard is dan de gehele premier league bij elkaar.

In de derde helft kwamen er veel verhalen uit de hoge hoed. De Arsenal spelers sponsorden een rondje bier. Vooralsnog zijn zij het sympathiekste team van de competitie. Ook werd nog even benadrukt dat de scheidsrechter excellent floot. Als speler mopperen op beslissingen van de scheidsrechter werkt in de meeste gevallen net zo averechts als het achteraf gemopper van de KNVB tegen het bevoegd gezag. En zo is het maar net.

Sluitpost
Robert van Tellingen