Als een veldmaarschalk stond hij in de dug out. Afdanspak aan, keurige schoentjes eronder, blik op oneindig. De argeloze toeschouwer dacht dat hij zijn kladblok nog moest pakken en dat de assistenten nog bezig waren met de warming up. Ernst Happel, Leo Beenhakker, Pep Guardiola, Martijn Lambrechts. Een logisch rijtje. Niets is minder waar. Voor onze supersub was deze zaterdag de belangrijkste van het jaar. De vale plek op zijn knieën verried dat hij iets voor de wedstrijd naar Werkendam was gereden (wat is er toch de hele tijd met dat dorp?) om daar zijn vriendin ten huwelijk te vragen. Veteraan of niet, je bent nooit te oud voor de liefde. En het is logisch dat je direct na het aanzoek je haast naar veld 7 op de Kalverhoek om daar te kijken naar hoe de liefde doordreunt op het veld.
Veldmaarschalk Lambrechts
Verliezen is nooit leuk. Spoiler voor de lezer: De veteranen gingen met 2-6 onderuit tegen RCZ-1 in een wedstrijd, waarbij de oranjehemden vanaf het begin al achter de feiten aanliepen. Onze grote spelers hadden een zakelijke verplichting en konden het begin niet meemaken. Tegen de tijd dat Glenn in het veld kwam voor gelegenheidspits Robert, stond het al 0-2. Zo dramatisch waren de veteranen nooit eerder begonnen. De 1-2 van Milo werd kort daarop gevolgd door een counter en een goal. Het was het begin van een wedstrijd die we niet konden winnen.
Ook Richard Pietens en Jan Jager konden het tij niet keren
Een echte derby kun je het niet noemen, maar toch zijn de spelers van de RCZ voor sommige veteranen al een halve eeuw dezelfde. Veel spelers zaten vroeger bij elkaar op school in ’t Kalf. Toen de B1 van ZCFC in 1985 tegen Racing Club speelde, stond toenmalig RCZ speler Werner Bulder in de rust ongegeneerd in de kleedkamer mee te luisteren naar de aanwijzingen van trainer Buijs en coaches Oranje, Van Berkum en Nieuwenhuizen. In mijn beleving raakte de club in de jaren negentig in verval, tot een klein decennium geleden. Een succesvol jeugdtoernooi en een vaste schare veteranenvoetballers zijn vandaag de dag het bewijs van een succesvolle club met een kloppend hart. Zij zijn -net als ZCFC- ook het bewijs dat een fusie van amateurclubs in veel gevallen gedoemd is te mislukken. Blijf lekker jezelf. Hou je kernwaarden, ga lekker ballen met je vrienden, biertje na afloop en veel lachen. Dat is het credo van de Racing Club.
Arbiter Konijn kwam in een verscheurende Salomonspositie terecht. Hij moest bij sommige beslissingen kiezen voor clubliefde of familieliefde. Broer Konijn speelt in de defensie van de Racing Club, terwijl Ger zelf af en toe de kicksen aantrekt voor een potje sambavoetbal bij de Oranjeveteranen. De liefde bracht hem in tweespalt toen Radjen, de veels te snelle nummer 9 van RCZ doorbrak. Iemand anders stond ruim buitenspel en volgens grensrechter Lens stond Radjen dat ook. Konijn beoordeelde het anders en stond toe dat Radjen de 1-3 maakte. Het kostte hem een blaadje bier.
Arbiter Konijn achter voorzitter Van Braam
Tegen die tijd was Glenn alweer gewisseld. De sterspeler kwam er in minuut 15 in, maar verliet in minuut 25 geblesseerd het veld. Nadat Milo tot twee keer toe de aansluitingstreffer had gemaakt kwam onze defensie in aanraking met de liefde van Lex Meijn, die in zijn geval door de maag gaat. Zijn meissie serveert hem door de weeks net zo veel chocoladebrownies tot zijn honger is gestild. Uit pure liefde. Bij een stand van 2-3 was dat te zien. Plaaggeest Radjen hoefde niet eens zijn best te doen om de centrale verdediger te passeren. De vaste supportersschare maakte ten onrechte de vergelijking met een Russische tank. Die is doorgaans sneller.
Ze geeft bloed en chocoladekoekjes
Terwijl Martijn L in de rust nog mijmerde dat de Liefde de grootste van de Drie is en het meissie van Lex M toch maar de recepten van chocoladebrownies-light opzocht, liep Edward zich warm. Hij kwam erin voor Bert. Patrick op de bank, Ben erin voor Roland, voor wat meer agressie achterin, Kamiel voor Ahmed. Edward zou samen met Marcel, Richard en Martin voor meer balans op het middenveld moeten zorgen.
Teamgenooot bij Studio Sport (klik op de foto)
Dat Edward liefde voor de bal heeft is bekend. Hij zet die liefde in om anderen beter te maken. Niet zo zeer als voetballer, maar als mens. Jongens en meisjes die dreigen af te glijden, reikt hij de hand. Ik heb altijd grote bewondering voor mensen die hun talent inzetten om de wereld beter te maken. Wat nou als iedereen dat zou doen? Dan zou er geen oorlog zijn, konden we de gevangenissen sluiten en grenzen opheffen. Red een mens en red de wereld, is een prachtig credo.
Tweemaaal Zaanse trots: Kamerlid Songul Mutluer en Streetking Edward van Gils (klik op de foto)
De roze wolk van de liefde dwarrelde als een regenboog boven veld 7. Nadat de veteranen in de tweede helft een half uur lang rond het strafschopgebied van RCZ speelden, maar weigerden te scoren, maakte de sluitpost zijn traditionele fout. Hij ging onderuit bij een vangbal. De 2-6 van Radjen was voor de statistieken.
Conclusie: Liefde is iets prachtigs, Lex M. moet op dieet en deze wedstrijd hadden we niet hoeven verliezen. The Beatles (revival) speelden die avond een muzikale samenvatting van onze wedstrijd in cultureel centrum De Bullekerk.
Klik op de foto voor de live performance in De Bullekerk
There’s nothin’ you can do that can’t be doneNothin’ you can sing that can’t be sungNothin’ you can say, but you can learn how to play the gameIt’s easyNothin’ you can make that can’t be madeNo one you can save that can’t be savedNothin’ you can do, but you can learn how to be you in timeIt’s easy
En zo is het maar net.
Sluitpost
